Το «ευρωπαϊκό πλαίσιο» για το χτύπημα των συνδικάτων και της απεργίας

Πλευρές από την ενιαία επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στη συνδικαλιστική δράση στα κράτη της ΕΕ

Copyright 2016 The Associated

Στο στόχαστρο του κεφαλαίου σε όλη την ΕΕ το απεργιακό δικαίωμα και η συνδικαλιστική δράση

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει και να συγκαλύψει τον αντιδραστικό χαρακτήρα των διατάξεων του «αναπτυξιακού» πολυνομοσχεδίου της κυβέρνησης για τον ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων από το κράτος και την εργοδοσία, όπως και για την ένταση της επίθεσης στο δικαίωμα της απεργίας, ο πρωθυπουργός σε πρόσφατες δηλώσεις του έσπευσε να δηλώσει ότι οι διατάξεις αυτές κινούνται «εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου».

Δεν λέει βέβαια κάτι καινούργιο: Το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, η περιστολή της συνδικαλιστικής δράσης και η μετατροπή της σε μια διαδικασία ταξικής συναίνεσης και υποταγής των εργαζομένων αποτελούν βασική κατεύθυνση σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, ενιαίο στόχο του κεφαλαίου και όλων των δυνάμεων που το υπηρετούν. Πάνω σε αυτό το αντεργατικό «ευρωπαϊκό πλαίσιο» πάτησε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να νομοθετήσει την απεργοκτόνα διάταξη Αχτσιόγλου, πάνω σε αυτό το στρωμένο έδαφος έρχεται σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ για να πάει ακόμα παραπέρα την αντεργατική επίθεση, όπως για παράδειγμα με τη «δυνατότητα» ηλεκτρονικών ψηφοφοριών για τις αποφάσεις των συνδικάτων, την οποία δεν συναντάμε σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης...

Ασφυκτικό πλαίσιο με απόλυτο κριτήριο τις ανάγκες των καπιταλιστών

Το νομοθετικό πλέγμα των ευρωπαϊκών αστικών κρατών για τη συνολική λειτουργία των συνδικάτων, σε συνδυασμό με το ότι στην πλειοψηφία τους αυτά ελέγχονται από δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, έχει μετατρέψει τα συνδικάτα σε γραφειοκρατικούς, διοικητικούς μηχανισμούς. Μοναδικό «ενεργό» κομμάτι τους είναι οι διοικήσεις τους, που αποκλειστικό στόχο έχουν τη διαπραγμάτευση των όρων εργασίας στο πλαίσιο της ταξικής συνεργασίας και συναίνεσης. Οι εργαζόμενοι - μέλη των συνδικάτων δεν έχουν ουσιαστική συμμετοχή σε αυτά, ενώ οι όποιες συνδικαλιστικές δράσεις περιορίζονται από ένα ασφυκτικό πλαίσιο, που διαπερνάται από το ίδιο κριτήριο: Τις ανάγκες των επιχειρήσεων και της καπιταλιστικής οικονομίας.

Ετσι:

-- Σε πολλές χώρες της ΕΕ η απεργία επιτρέπεται μόνο εφόσον τηρούνται συγκεκριμένες αυστηρές προϋποθέσεις, κυρίως ή αποκλειστικά για τη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Από την υπογραφή της ΣΣΕ και μετά, θεωρείται «ιερή» υποχρέωση η «εργασιακή ειρήνη».

-- Πολλές είναι οι χώρες όπου η εργοδοσία έχει το δικαίωμα της ανταπεργίας: Γερμανία, Αυστρία, Κροατία, Δανία, Εσθονία, Νορβηγία κ.α.

-- Σε πολλές χώρες το δικαίωμα της απεργίας δεν είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο: Βέλγιο, Αυστρία, Δανία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Βρετανία κ.α.

-- Η πολιτική απεργία απαγορεύεται σε πολλές χώρες (Βέλγιο, Νορβηγία, Ολλανδία, Πολωνία, Λετονία, Εσθονία) ή επιτρέπεται αλλά τις περισσότερες φορές βγαίνει παράνομη (Φινλανδία, Γερμανία κ.α.).

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονται σε κείμενο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας για το ζήτημα αυτό και ισχύουν σε μια σειρά από χώρες, μεταξύ τους και αυτές που είναι μέλη της ΕΕ: «Σε διάφορες χώρες οι συλλογικές συμβάσεις θεωρούνται συνθήκες κοινωνικής ειρήνης για μια ορισμένη περίοδο, κατά την οποία απαγορεύονται οι απεργίες και τα λοκ άουτ». Η συνδικαλιστική δράση «είναι παράνομη κατά την περίοδο ισχύος της συλλογικής σύμβασης, εφόσον στρέφεται κατά της συλλογικής σύμβασης στο σύνολό της ή κατά μέρους της. Οι απεργίες είναι γενικά δυνατές μόνο ως μέσο πίεσης ενόψει της υιοθέτησης μιας πρώτης συλλογικής σύμβασης ή της ανανέωσής της. Η υποχρέωση κοινωνικής ειρήνης μπορεί να εκφραστεί (...) σε μια γενική συμφωνία μεταξύ των συνομοσπονδιών εργαζομένων και εργοδοτών σε κεντρικό επίπεδο (π.χ. Δανία), με ρητή ρήτρα που περιέχεται στις συλλογικές συμβάσεις που συνάπτουν τα μέρη, ή από τη νομολογία (π.χ. Αυστρία, Γερμανία και Ελβετία) (...) Σε πολλές άλλες χώρες, η απεργία για την επιβολή συλλογικής σύμβασης θεωρείται παράνομη, διότι θεωρείται παραβίαση της ειρηνευτικής υποχρέωσης (σ.σ. μεταξύ άλλων αναφέρονται η Τσεχία και η Φινλανδία). Στη Γερμανία, μια απεργία είναι νόμιμη μόνο αν ο βασικός της στόχος είναι να επιτευχθεί μια συλλογική συμφωνία διαπραγμάτευσης».

«Εργασιακή ειρήνη» και στραγγαλισμός του απεργιακού δικαιώματος

Στη συνέχεια παρουσιάζονται ορισμένα ενδεικτικά αλλά χαρακτηριστικά στοιχεία για το ασφυκτικό πλαίσιο με το οποίο αντιμετωπίζεται η συνδικαλιστική δράση σε μια σειρά από χώρες της ΕΕ:

• Στη Βρετανία, το Μάη του 2016 ψηφίστηκε νόμος που βάζει επιπλέον εμπόδια στη λήψη αποφάσεων για απεργία (και άλλες μορφές συνδικαλιστικής δράσης), ενώ οι απεργιακές κινητοποιήσεις βρίσκονται υπό τον διαρκή έλεγχο και την επιτήρηση των αστυνομικών δυνάμεων και της εργοδοσίας. Στη βάση αυτού του νόμου διεξάγεται ένας «διάλογος» για τη δυνατότητα οι αποφάσεις των συνδικάτων να λαμβάνονται με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Να σημειωθεί ότι η ηγεσία του Trade Unions Congress (TUC), του τριτοβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου που ελέγχεται από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, έχει ταχθεί υπέρ της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας...

Σε ό,τι αφορά τους περιορισμούς στο απεργιακό δικαίωμα, αναφέρουμε συνοπτικά τα εξής: Η ψηφοφορία για τη λήψη απεργιακής απόφασης είναι έγκυρη αν σε αυτή συμμετέχει το 50% των μελών του συνδικάτου. Επιπλέον, σε συνδικάτο που δραστηριοποιείται σε «σημαντική δημόσια υπηρεσία» (Υγεία, Εκπαίδευση, Μεταφορές κ.α.) προστίθεται ο όρος ότι πρέπει να ψηφίσουν υπέρ της κινητοποίησης το 40% του συνόλου των μελών. Μέχρι το 2016 απαιτούνταν μόνο η απλή πλειοψηφία των συμμετεχόντων στην ψηφοφορία. Οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να ενημερώνονται τουλάχιστον 14 μέρες πριν από την κήρυξη της απεργίας (από 7 που ήταν πριν) και μπορούν να προσλαμβάνουν απεργοσπάστες για να καλύψουν τα «κενά» που δημιουργούνται από τους απεργούς. Για να γίνει απεργία πρέπει το συνδικάτο να υποδείξει στην αστυνομία ένα πρόσωπο ως επικεφαλής της απεργιακής φρουράς. Τα στοιχεία για την κινητοποίηση κοινοποιούνται στην αρμόδια κρατική υπηρεσία.

• Στην Αυστρία, η συνδικαλιστική δράση θεωρείται «συνειδητή διατάραξη της εργασιακής ειρήνης». Για να διασφαλιστεί η σταθερότητα του συστήματος διαπραγμάτευσης, σχεδόν όλες οι Συλλογικές Συμβάσεις περιέχουν ρήτρες «μη απεργίας». Οι απεργίες που στρέφονται ενάντια σε όρους που περιλαμβάνει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ουσιαστικά θεωρούνται παράνομες ενέργειες.
• Στο Βέλγιο καλλιεργείται επίσης η αντίληψη του «κοινωνικού διαλόγου», που διασφαλίζει την αναγκαία για το κεφάλαιο «εργασιακή ειρήνη». Ετσι, στις ΣΣΕ οι «κοινωνικοί εταίροι» αναλαμβάνουν την υποχρέωση να υποστηρίξουν την «εργασιακή ειρήνη». Η συνδικαλιστική δράση επιτρέπεται μόνο εφόσον έχουν εξαντληθεί οι δυνατότητες συμβιβασμού... Απαγορεύεται η απεργία με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο.
• Στη Δανία είναι ισχυρή η παράδοση του «κοινωνικού εταιρισμού». Το 2006 η τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων και η βασική εργοδοτική ένωση ανανέωσαν το «συμβόλαιο εργασιακής ειρήνης», που ορίζει την αρχή ότι οι διαφορές πρέπει να επιλύονται κατά κύριο λόγο με τη διαπραγμάτευση και τη διαμεσολάβηση. Η αντίληψη αυτή έχει ενισχυθεί με νόμο το 2008. Οι απεργίες είναι κατά βάση νόμιμες όταν δεν είναι δυνατή η σύναψη ΣΣΕ. Για να γίνει μια απεργία πρέπει πρώτα να έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια διαπραγμάτευσης. Πριν από την κήρυξη της απεργίας το σωματείο πρέπει να ενημερώσει τον αντίστοιχο φορέα Διαιτησίας και Μεσολάβησης, ο οποίος θα προσπαθήσει να βρει «λύση» πριν από την απεργία. Στη συνέχεια το συνδικάτο πρέπει να ειδοποιήσει εγγράφως την εργοδοσία δύο φορές. Η πρώτη ειδοποίηση να γίνει δυο βδομάδες πριν από την απεργία και η δεύτερη μια βδομάδα πριν. Διαπιστώνεται ότι ενώ δεν υπάρχει νόμος που να προστατεύει το δικαίωμα στην απεργία, υπάρχουν πολύ δυνατοί θεσμοί για την αποτροπή της με κάθε μέσο...
• Στη Φινλανδία υπάρχει η υποχρέωση «εργασιακής ειρήνης» όσο διαρκεί η ΣΣΕ. Οποιεσδήποτε διαφορές προκύπτουν κατά τη διάρκεια της περιόδου που καλύπτεται από τη ΣΣΕ μπορούν να επιλυθούν μόνο μέσω διαπραγματεύσεων ή ενώπιον δικαστηρίου. Ο εργοδότης και ο εθνικός μεσολαβητής πρέπει να ενημερώνονται για την απεργία το αργότερο δυο βδομάδες πριν από την έναρξή της. Η κοινοποίηση πρέπει να αναφέρει τους λόγους της απεργίας, τη διάρκειά της και πότε θα ξεκινήσει. Κατά τη διάρκεια περιόδων κατά τις οποίες δεν ισχύει η ΣΣΕ, ο εργοδότης μπορεί να πιέσει τους εργαζομένους μέσω λοκ άουτ, προκειμένου να τους αποτρέψει από το να κλείσουν το χώρο εργασίας.
• Στη Γερμανία επιτρέπεται η απεργία αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις και η διαιτησία. Για να κηρυχθεί απεργία πρέπει να γίνει μυστική ψηφοφορία, στην οποία πρέπει να υπερψηφίσουν το 75% των εργαζομένων! Είναι προφανές ότι και εδώ μια απεργία είναι νόμιμη εφόσον δεν ξεπερνά τα όρια της διαπραγμάτευσης για τη ΣΣΕ. Οι απεργίες δεν μπορούν να καλούνται μετά τη σύναψη ΣΣΕ, δεδομένου ότι οι Συλλογικές Συμβάσεις περιέχουν «ρήτρες ειρήνης», που απαγορεύουν συνδικαλιστική δράση ενώ βρίσκονται σε ισχύ και για μια μεταγενέστερη περίοδο.
• Στη Λετονία, το δικαστήριο περιόρισε τον ορισμό της απεργίας το 2006 ως την «τελευταία λύση για μία διαπραγμάτευση, καθώς θέτει σε σοβαρό κίνδυνο και τα συμφέροντα του εργοδότη και μπορεί να θεωρηθεί απειλή για τη δημόσια ασφάλεια». Εξαιτίας της αύξησης των κινητοποιήσεων την περίοδο της οικονομικής κρίσης, το 2013 ο απεργιακός νόμος έγινε πολύ πιο αυστηρός, περιορίζοντας κατά πολύ το δικαίωμα στην απεργία.
• Και στην Ολλανδία, στις ΣΣΕ υπάρχει ρήτρα «εργασιακής ειρήνης», κατά την οποία το σωματείο δεν μπορεί να κάνει απεργία και να σπάσει τη ΣΣΕ. Η νομοθεσία είναι πολύ αυστηρή και εξετάζεται εξονυχιστικά όλη η διαδικασία διαπραγμάτευσης από το δικαστήριο, πριν καταλήξει ένα σωματείο να καλέσει σε απεργία.
• Η νομοθεσία στη Σουηδία έχει πολλά περιοριστικά μέτρα, μερικά από τα οποία είναι και στη δικαιοδοσία του εργοδότη. Η «ειρηνική περίοδος» ως όρος στη ΣΣΕ είναι συνήθης πρακτική για να περιορίζει τη συνδικαλιστική δράση. Παραδοσιακά στη Σουηδία θεωρείται προνόμιο της εργοδοσίας να μπορεί να συμπεριλάβει στη ΣΣΕ δικαστικές ποινές και περιορισμούς στο δικαίωμα στην απεργία.

«Να μην τολμήσουν» να παρέμβουν στις διαδικασίες του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ 

Απάντηση στις εξαγγελίες του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση, σχετικά με το νέο συνδικαλιστικό νόμο που θα προβλέπει ηλεκτρονικό φακέλωμα σε βάρος των συνδικαλιστικών οργανώσεων και ηλεκτρονική ψηφοφορία για την κήρυξη απεργίας, δίνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, με σημερινή ανακοίνωσή του. «Με τις δηλώσεις του θέλησε να παρέμβει με το "καλημέρα" στις διαδικασίες του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Το ξεκαθαρίζουμε με τη σειρά μας και εμείς από νωρίς: Να μην τολμήσουν». υπογραμμίζει μεταξύ άλλων. 

Επισημαίνει μάλιστα πως «το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τις δικές του διαδικασίες και έξω από την παρέμβαση του κράτους και των εργοδοτών μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί σε ταξική κατεύθυνση, να δυναμώσει, να πετάξει έξω τα τσιράκια και τους ανθρώπους της εργοδοσίας από τις γραμμές των σωματείων, να γίνει πράξη το σύνθημα "Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών"».

Το πλήρες κείμενο έχει ως εξής: 

«Ο όχι τόσο νέος υπουργός Εργασίας αφού έχει ήδη γνωστό παρελθόν και "αξέχαστες επιτυχίες" όπως τη μείωση των μισθών κατά 22% και 32% με νομοθετική ρύθμιση και την κλοπή εκατομμυρίων από τα ασφαλιστικά ταμεία που τα έδωσε στις τράπεζες με το περίφημο κούρεμα του PSI, αφιέρωσε αρκετό χρόνο στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης για να υπερασπιστεί τις βρωμιές και τη δυσοσμία της γνωστής ηγετικής ομάδας στη ΓΣΕΕ που οι εργαζόμενοι την ονομάτισαν ως συνδικαλιστική μαφία, μια κάστα δηλαδή που έχει κατσικωθεί στις πλάτες των εργαζομένων και έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων.

Με τις δηλώσεις του θέλησε να παρέμβει με το "καλημέρα" στις διαδικασίες του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Το ξεκαθαρίζουμε με τη σειρά μας και εμείς από νωρίς: Να μην τολμήσουν!

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ανεχτούμε την ωμή παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας στις γραμμές των σωματείων. Έχουμε κάθε δικαίωμα και είναι ανάγκη να μπούμε μπροστά, να υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο το δικαίωμά μας να έχουμε εργατικές οργανώσεις ανεξάρτητες από την παρέμβαση της εργοδοσίας και του κράτους.

Ο ίδιος υπουργός που με ψεύτικες κατηγορίες και προβοκάτσιες έστειλε 35 συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΜΕ στην Ασφάλεια και στα Δικαστήρια επειδή συμμετείχαν σε κινητοποίηση με αφορμή την αλησμόνητη και προκλητική δήλωση του ίδιου πως "το ασφαλιστικό σύστημα στηρίχτηκε σε ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις", σήμερα το παίζει τάχα τιμητής των εργατικών διαδικασιών και της κάθαρσης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Θυμίζουμε πως το κατηγορητήριο κατέρρευσε, οδηγώντας σε αθώωση όλων των κατηγορουμένων συναδέλφων μας.

Οι δηλώσεις του υπουργού Εργασίας επικυρώνουν το συμβόλαιο που υπογράφτηκε πέρσι το Γενάρη ανάμεσα σε νέα και παλιά κυβέρνηση αλλά και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ.

Η ΝΔ πατάει πάνω στον απεργοκτόνο νόμο που έφερε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πέρσι τον Γενάρη και τον ψήφισαν αγκαλιά όλοι μαζί στη Βουλή. Είναι ο νόμος που δυσκολεύει τη συνδικαλιστική δράση και τις προϋποθέσεις για προκήρυξη απεργίας, χτυπάει την εργατική τάξη στο πρωτοβάθμιο επίπεδο οργάνωσης, μέσα στην επιχείρηση, δηλαδή εκεί που εκφράζονται πιο έντονα η εργοδοτική τρομοκρατία, η αυθαιρεσία, οι απειλές και οι πιέσεις. Τις ίδιες μέρες που ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ ψήφιζαν από κοινού τον απεργοκτόνο νόμο, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τον κατάπιε αμάσητο. Όχι μόνο αρνήθηκε να πάρει απόφαση για απεργία προσπαθώντας να επιβάλει σιγή νεκροταφείου αλλά παράλληλα σιγόνταρε. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρόεδρου της ΓΣΕΕ πως "η απεργία έχει φάει τα ψωμιά της", δήλωση-βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας και των κυβερνήσεών της.

Ο νέος υπουργός φρόντισε να πάρει ήδη θέση πλάι στη συνδικαλιστική μαφία τόσο πριν τις εκλογές όσο και στις προγραμματικές δηλώσεις, πλάι σε στελέχη της ΔΑΚΕ που ηγούνται αυτής.Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και τα ηλεκτρονικά μητρώα που ακούγονται για μια ακόμα φορά ως φάρμακο διά πάσαν νόσο είναι προφανές ότι δεν θα βελτιώσουν τη διεκδικητική - συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων, δεν θα αποτρέψουν τη συμμετοχή εργοδοτών και νόθων αντιπροσώπων στις εργατικές διαδικασίες. Αναφέρονται υποκριτικά σε δημοκρατικές διαδικασίες αυτοί που νιώθουν μίσος για την ενεργή και άμεση συμμετοχή των εργαζομένων στις μαζικές συλλογικές διαδικασίες και στις μορφές πάλης που οι ίδιοι επιλέγουν κάθε φορά να χρησιμοποιούν.

Το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται σε αυτό γνωρίζουν τον τρόπο που μπορεί και πρέπει να αποκρουστεί η κυβερνητική πολιτική και το μακρύ χέρι του κράτους και της εργοδοσίας που επιδιώκουν να βάλουν μέσα στις εργατικές συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα μέσα από τις δικές του διαδικασίες και έξω από την παρέμβαση του κράτους και των εργοδοτών μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί σε ταξική κατεύθυνση, να δυναμώσει, να πετάξει έξω τα τσιράκια και τους ανθρώπους της εργοδοσίας από τις γραμμές των σωματείων, να γίνει πράξη το σύνθημα "Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών".

Καμία ανοχή στη ζωή με τα ψίχουλα!

Καμία ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία!».

Νέο συνδικαλιστικό νόμο με ηλεκτρονικό φακέλωμα και νέα πλήγματα στην Κοινωνική Ασφάλιση φέρνει η κυβέρνηση

Ευθεία παρέμβαση στη συνδικαλιστική δράση και συντριπτικό χτύπημα στο δικαίωμα στην απεργία, ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για λογαριασμό του κεφαλαίου! Ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης χτες αργά το βράδυ από το βήμα της Βουλής ανακοίνωσε ότι ετοιμάζεται νέος συνδικαλιστικός νόμος ο οποίος θα προβλέπει ηλεκτρονικό φακέλωμα σε βάρος των συνδικαλιστικών οργανώσεων και ηλεκτρονική ψηφοφορία για την κήρυξη απεργίας!

Συγκεκριμένα στο όνομα του «ανεξάρτητου, αδέσμευτου και ακηδεμόνευτου συνδικαλισμού», εξήγγειλε τη «δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των στελεχών, για την αποτύπωση και, συνεπώς, την αντιμετώπιση του οργανωτικού κατακερματισμού του συνδικαλισμού στη χώρα μας» και την «καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας σε διαδικασίες απόφασης προκήρυξης απεργίας, για την ανεμπόδιστη καθολική συμμετοχή και άσκηση του σχετικού δικαιώματος από όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους». Όπως είπε, πρόκειται για παρέμβαση προκειμένου να μην «ξαναζήσουμε τις πρόσφατες οδυνηρές εικόνες στο συνέδριο της ΓΣΕΕ», όπως χαρακτήρισε την προσπάθεια της συνδικαλιστικής μαφίας στην ηγεσία της ΓΣΕΕ να νοθεύσει και να αλλοιώσει συσχετισμούς και να βάλει στο συνέδριο τους ίδιους τους επιχειρηματίες.

Ο ίδιος αναφέρθηκε ακόμα στα παραπέρα πλήγματα που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ και σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης, πατώντας στο δρόμο που ήδη έχει στρώσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους αντιασφαλιστικούς νόμους όπως ο εκτρωματικός νόμος Κατρούγκαλου.

Είπε ότι «η ΝΔ προωθεί ένα σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα τριών πυλώνων», που σημαίνει ότι προτεραιότητα αποτελεί η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης. Ανέφερε ειδικά για την επικουρική ασφάλιση ότι «είναι ο δεύτερος πυλώνας. Το 2014 την παρέδωσα στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτω από το περιβάλλον της νοητής κεφαλαιοποίησης, έτσι την συνέχισε. Η όποια μετάλλαξη γίνει σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα θα γίνει κάτω από όρους διαφάνειας και κάτω από την εποπτεία της κεφαλαιαγοράς, με δέσμευση ότι κανένας συνταξιούχος που παίρνει επικουρική σύνταξη δεν θα χάσει ούτε ευρώ και θα αφορά μόνο τους νέους συνταξιούχους». Δηλαδή, όπως συμπλήρωσε, «με τον δεύτερο πυλώνα ενδυναμώνεται ο θεσμός των επαγγελματικών ταμείων όπως σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες». Ενώ με τον «τρίτο πυλώνα δίνεται χώρος και κίνητρα στην προαιρετική όπως και σήμερα επιλογή των ασφαλισμένων να συμπληρώσουν το μελλοντικό συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα μέσω των φορέων ιδιωτικής ασφάλισης».

Αναφέρθηκε και στο «Λευκό Μητρώο Επιχειρήσεων» που θα είναι μία ακόμα πατέντα για την ενίσχυση των επιχειρήσεων με ζεστό χρήμα επειδή τηρούν την νομοθεσία, δηλαδή το αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει μέχρι σήμερα διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ με τη σκυτάλη να παραλαμβάνει ξανά κυβέρνηση της ΝΔ.

Εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός επί το έργον

Τις νέες μεθοδεύσεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού καταγγέλλει το ΠΑΜΕ.

Σε ανακοίνωσή του σημειώνει:

«"Επί το έργον" βρίσκεται για άλλη μια φορά ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Αυτή τη φορά "επιστράτευσε" το Εργατικό Κέντρο Καβάλας, το οποίο ελέγχει, για να ζητήσει από το διορισμένο πλέον, με προσωρινή διαταγή, προεδρείο της ΓΣΕΕ να παρέμβει εγγράφως, ώστε "να μην επιτρέψουμε", όπως λένε, "στα μεμονωμένα άτομα μέλη της διοίκησης της ΓΣΕΕ και μέλη του ΠΑΜΕ να παραλαμβάνουν τα έγγραφα των εκλογών των σωματείων…" από το Πρωτοδικείο!

Το διορισμένο προεδρείο της ΓΣΕΕ έσπευσε να συνδράμει με αντίστοιχο έγγραφο που βεβαιώνει ότι δεν έχει ζητήσει από το Πρωτοδικείο να χορηγούνται "σε τρίτους" τα έγγραφα των σωματείων!

Αλήθεια, με ποια δικαιοδοσία ένα διορισμένο προεδρείο εκδίδει τέτοια έγγραφα; Ποιον ρώτησαν, με ποιον συζήτησαν από την προσωρινή διοίκηση;

Βέβαια, αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη συνδικαλιστική μαφία που έχει πολλές περγαμηνές στα "μαγειρέματα" και στις διαδικασίες "εν κρυπτώ"!

Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι οι παρατάξεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ/Ομάδα Βασιλόπουλου, προσπαθούν να κρατήσουν στο σκοτάδι τις βρώμικες δουλειές που κάνουν μέσα στα σωματεία με σωρεία νοθειών και διείσδυση της ίδιας της εργοδοσίας. Δεν θέλουν να αποκαλύπτονται στους εργαζόμενους οι μαφιόζικες πρακτικές και οι μηχανισμοί που χρησιμοποιούν, για να διατηρούν το θανάσιμο εναγκαλισμό τους στο εργατικό κίνημα και να το σέρνουν πίσω από τις επιδιώξεις και τα σχέδια των κεφαλαιοκρατών - εργοδοτών και των κομμάτων τους, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση και τσακίζουν τους εργαζόμενους προς όφελος των αφεντικών!

Εμείς ένα πράγμα τους λέμε: Τα εργατικά σωματεία δεν είναι τσιφλίκι τους! Ανήκουν στους εργαζόμενους και δεν χωράνε "εν κρυπτώ" διαδικασίες!

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν υπολογίζουν κόπο και εμπόδια στην προσπάθειά τους, στο καθήκον τους απέναντι στους εργαζόμενους να φέρνουν στην επιφάνεια, μπροστά στα μάτια των εργαζόμενων όλες τις "βρωμιές" που ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός επιμελώς κρύβει.

Ας μη ματαιοπονούν, λοιπόν!

Οι εργαζόμενοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να υπερασπιστούν τα συνδικάτα τους, τα δικαιώματά τους, τη ζωή τους συνολικά. Να δώσουν την απάντηση που αρμόζει σε αυτούς τους “συνδικαλιστές” που ζητούν την εργατική ψήφο μέσα στα σωματεία καθώς και στα κόμματά τους που ζητούν την ίδια ψήφο στις 7 Ιούλη!».

Ανακοίνωση για τη συγκρότηση του ΔΣ στην ΟΙΥΕ

Διαδικασία παρωδία χαρακτηρίζει η ΔΑΣ ΟΙΥΕ τη συγκρότηση του ΔΣ στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Χωρίς τα μέλη του ΓΣ της ΓΣΕΕ και της προηγούμενης ηγεσίας στην ΟΙΥΕ, αφού πετάχτηκαν εκτός ΔΣ με απόφαση δικαστηρίου, συγκροτήθηκε σήμερα ένα μέρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΙΥΕ καθώς οι παρατάξεις των ΕΑΚ (ομάδα Βασιλόπουλου), ΕΝΕΡΓΑ (εργοδότης Καραγεωργόπουλος) και ΔΑΚΕ προχώρησαν από κοινού σε διαδικασία-παρωδία ορίζοντας εξαρχής πως στο σημερινό ΔΣ θα εκλεγούν μόλις 6 από τα 11 μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής. Από πριν και για μία ακόμα φορά είχαν μοιράσει τους ρόλους, παίρνοντας εναλλάξ τις θέσεις του προέδρου και του γενικού γραμματέα. Θυμίζουμε πως με βάση το συσχετισμό, οι παρατάξεις ΕΑΚ - ΕΝΕΡΓΑ - ΔΑΚΕ με ενιαία απόφαση είχαν πετάξει εκτός προεδρείου τη 2η παράταξη (ΔΑΣ) που είχε βγει από το προηγούμενο συνέδριο. Σήμερα ενιαία και με απόφαση της πλειοψηφούσας παράταξης της ΕΑΚ, έδωσαν στην 3η παράταξη (ΕΝΕΡΓΑ) τη θέση του γενικού γραμματέα που με βάση το καταστατικό όπως οι ίδιοι τόσα χρόνια επικαλούνταν είναι το κύριο αξίωμα στην ΟΙΥΕ.

Όπως σε όλες τις πρόσφατες ενέργειες της ΟΙΥΕ έτσι και σήμερα, οι συλλογικές διαδικασίες προσομοιάζουν διαδικασίες τσίρκου. Καμία πειστική απάντηση δεν υπήρχε από τις παρατάξεις που συγκροτούν εκ νέου το προεδρείο για τις παραπάνω αστειότητες δηλαδή για ποιο λόγο πέρα από προφανή μαγειρέματα παρασκηνίου, δεν εκλέχτηκε συνολικά όλο το προεδρείο, αλλά παρατείνεται αυτή η συζήτηση στο μέλλον. Βέβαια, αυτές είναι οι διαδικασίες που συνολικά τους χαρακτηρίζουν. Δεν περιμέναμε τη σημερινή συζήτηση για να βγάλουμε συμπεράσματα.

Ένα πρέπει να είναι καθαρό: Αν νομίζουν ότι θα συνεχίσουν να φέρνουν εργοδότες μέσα στα σωματεία, προέδρους ΑΕ και μέλη ΔΣ επιχειρηματικών ομίλων, σωματεία-εργοδοτικούς μηχανισμούς, σωματεία που δεν έχουν ίχνος εργατών στη σύνθεση τους και σωματεία-σφραγίδες όπως αυτό που έκανε εκλογές χθες στη Θήβα, μέσα σε συνθήκες άκρας μυστικότητας με εργαζόμενους από διαφορετικούς κλάδους στα κρυφά, είναι βαθιά γελασμένοι όσες ανακοινώσεις κι αν βγάζουν για εσωτερική κατανάλωση μέσα από τα site τους.

Τα σωματεία θα κάνουν τις αρχαιρεσίες τους ανοιχτά, στο φως της ημέρας, σε συγκεκριμένα μέρη και ώρες που θα είναι γνωστά από πριν σε όλους τους εργαζόμενους. Αλλιώς θα βλέπουμε εκτρώματα όπως στα Χανιά που μέρα καθημερινή και πρωινές ώρες φαίνεται να ψηφίζουν κάτι εκατοντάδες εργαζόμενοι. Αν δεν μπορούν να υλοποιήσουν αυτήν την πιο απλή και δημοκρατική πλευρά, ας μη φέρουν καν τα δήθεν νομιμοποιητικά χαρτιά των σωματείων που φυτεύουν ανά την Ελλάδα. Αν επίσης θεωρούν πως η συνδικαλιστική δράση είναι ο συντονισμός με την εργοδοσία, ανακοινώσεις στον υπολογιστή, αλχημείες και μαγειρέματα μαζί με φωτογραφίες στα social media, θα φάνε τα μούτρα τους.

Το δικαστήριο ήδη με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία έχει αποδεχτεί το μέγεθος της νοθείας και της σαπίλας στην ΟΙΥΕ, γι’ αυτό και απέβαλε τους πρωτομάστορες. Δεν είμαστε αυτοί που λένε και γράφουν πολλά για να δώσουμε στίγμα. Άλλοι το έχουν ανάγκη, γι’ αυτό και ευτελίζονται συνεχώς παίρνοντας κι άλλους στο λαιμό τους. Το προνόμιο της μεγαλοστομίας και των άσφαιρων πυρών, των κειμένων copy paste και των μεταφερόμενων μπράβων-ποινικών το έχουν πάρει εξ ολοκλήρου οι άλλες δυνάμεις με τις όποιες διαφορές μπορεί να υπάρχουν ανάμεσά τους.

Το επόμενο διάστημα θα βρεθούμε σε όλους τους εργασιακούς χώρους και κυρίως στους χώρους που έχουν βρωμίσει με την παρουσία τους.

Μπροστά στο συνέδριο όποτε και όπου γίνει, η ΔΑΣ θα βρίσκεται εκεί!

Ανεξαρτήτως πού ποντάρουν, αν ποντάρουν στη σημερινή ή τη μελλοντική κυβέρνηση ώστε να εξασφαλίσουν ανοχή στις βρωμιές τους, καλούμε από σήμερα όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, στο εμπόριο, στην καθαριότητα σε διαρκή ετοιμότητα και παρουσία.

Καμία ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία, έξω από τα Σωματεία η εργοδοσία!».