ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Ενταση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και καταστολή

Το μακελειό στις Βρυξέλλες αξιοποιείται σε μια ευρύτερη προσπάθεια, προκειμένου να δικαιολογηθούν νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και από την άλλη η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών σε κάθε χώρα, που χρησιμοποιούνται πολύμορφα για το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Σε αυτό το πλαίσιο προβάλλεται η θέση ότι αυτό που βιώνουμε είναι ένας «πόλεμος του ριζοσπαστικού Ισλάμ ενάντια στη Δύση». Ενας πόλεμος είναι πράγματι αυτό που ζούμε, μια σύγκρουση που έχει ως υπόβαθρο τη διαπάλη για το μοίρασμα αγορών - εδαφών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, συμμαχίες και μονοπωλιακούς ομίλους. Είναι συνέχεια των πολέμων που έχουμε ζήσει στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη και τη Συρία, στην Ουκρανία. Αυτός ο πόλεμος υπάρχει ο κίνδυνος να εξελιχθεί σε μια πιο γενικευμένη πολεμική σύγκρουση. Στοιχείο αυτού του πολέμου είναι και η δράση των λεγόμενων τζιχαντιστών. Λες και όλοι αυτοί οι εγκληματίες στη Λιβύη, στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, που μετέπειτα μετεξελίχθηκαν σε «Ισλαμικό Κράτος», δεν είναι δημιούργημα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των πετρελαιομοναρχιών του Κόλπου, των αστικών τάξεων της Τουρκίας, του Ισραήλ. Λες και δεν αξιοποιήθηκαν για την αλλαγή μη αρεστών κυβερνήσεων. Λες και προήλθαν από παρθενογένεση.

***

Αυτήν ακριβώς την αλήθεια θέλουν να συσκοτίσουν άρθρα που μιλάνε για «τρομοκρατία θρησκευτικής βάσης» (βλέπε Ι. Πρετεντέρης στο «Βήμα της Κυριακής»). Η ...φιλολογία για «ριζοσπαστικούς ισλαμιστές» κρύβει την ουσία του πολέμου που διεξάγεται, το χαρακτήρα του και ταυτόχρονα διαμορφώνει και το ιδεολογικό υπόβαθρο για τη στράτευση των λαών στον πόλεμο που για ακόμη μια φορά διεξάγουν οι ιμπεριαλιστές, με πρόσχημα την καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας. Ετσι πυκνώνουν οι φωνές που λένε ότι το πρόβλημα πρέπει να χτυπηθεί στη ρίζα του, εκεί που γεννήθηκε, δηλαδή στη Συρία και το Ιράκ - και όχι βεβαίως στα εργαστήρια των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και της περίφημης «Αραβικής Ανοιξης» που στήριξαν όπως είναι η πραγματικότητα - προετοιμάζοντας έτσι μια ακόμα μεγαλύτερης έντασης ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και εμπλοκές στην περιοχή.

Στα αστικά ΜΜΕ, η συζήτηση επίσης επικεντρώνεται στην «ασφάλεια εν ανάγκη με περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων». Πολυσέλιδα άρθρα αναφέρονται στα «κενά ασφαλείας» που υπάρχουν στην ΕΕ, στην ανάγκη διαμόρφωσης πιο σκληρών και αποτελεσματικών κατασταλτικών μηχανισμών σε επίπεδο ΕΕ. Χαρακτηριστική είναι η έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης που είδε το φως της δημοσιότητας σε κυριακάτικη εφημερίδα για τα θέματα ασφάλειας, καθώς και η αρθρογραφία που μιλάει γενικά για «τρομοκρατικούς κινδύνους», για «κινδύνους ριζοσπαστικοποίησης» όχι μόνο της «ισλαμικής τρομοκρατίας».

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Την Πέμπτη διαδηλώνουμε μαζικά στις 7 μ.μ. στην Ομόνοια

Από τη Θεσσαλονίκη γίνεται σήμερα η αρχή, με συγκέντρωση στις 7 μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα

Συλλαλητήρια ενάντια στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, που, σε συνεννόηση με την τρόικα, ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, το νέο φορολογικό και άλλα αντεργατικά μέτρα, οργανώνει αυτήν τη βδομάδα το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα, δίνοντας ταυτόχρονα τη μάχη για την επιτυχία της 48ωρης γενικής απεργίας, όταν η κυβέρνηση φέρει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο στη Βουλή.

Στην Αθήνα, συλλαλητήριο θα γίνει την Πέμπτη 31 Μάρτη, στις 7 μ.μ. στην Ομόνοια, με κάλεσμα της Γραμματείας Αττικής του ΠΑΜΕ. Συλλαλητήριο την ίδια μέρα θα γίνει στον Πειραιά, επίσης στις 7 μ.μ., στην πλατεία Καραϊσκάκη. Σήμερα Τρίτη, η αρχή αυτού του νέου γύρου κινητοποιήσεων του ΠΑΜΕ, θα γίνει στη Θεσσαλονίκη, με συλλαλητήριο στις 7 μ.μ., στο Αγαλμα Βενιζέλου.

«Με τους μαζικούς μαχητικούς αγώνες μας το προηγούμενο διάστημα, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι ελευθεροεπαγγελματίες επιστήμονες, οι αγρότες, η νεολαία, κάναμε καθαρή την απόφασή μας: Ο νόμος - λαιμητόμος να μην περάσει στη Βουλή!», σημειώνει το ΠΑΜΕ στο κάλεσμά του και προσθέτει:

«Χωρίς αυτούς τους αγώνες τα μέτρα ήδη θα είχαν ψηφιστεί και θα ήταν πολύ χειρότερα (...) Πλέον γνωρίζουμε όλοι καλά τι σημαίνει η δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση της κυβέρνησης και το αποτέλεσμά της! Ξέρουμε από την ίδια μας την πείρα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήρθε να αποτελειώσει τη βρώμικη δουλειά που δεν πρόλαβαν οι προηγούμενοι. Δυναμώνουμε τον αγώνα παντού! Σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο, σε κάθε πόλη και χωριό, στα χωράφια, στις γειτονιές!»

Πρωτοβουλίες για ανάλογες κινητοποιήσεις παίρνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και σε άλλες πόλεις, από σήμερα μέχρι και το Σάββατο. Κάλεσμα συμμετοχής έχει απευθύνει σε αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ η ΠΑΣΕΒΕ.

Ενιαία μάχη για συλλαλητήρια - απεργία

Στην πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ ανταποκρίνονται Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία, που καλούν με ανακοινώσεις τους σε μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια.

Μεταξύ αυτών, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδαςσημειώνει, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή του: «Οι μεταλλεργάτες των Ναυπηγείων, των ΕΑΣ, της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, των Χαλυβουργιών, της ΜΕΒΑΚΟ, της ΜΠΙΚ, του Μαλτέζου, της ΠΙΤΣΟΣ, της DOMUS κ.ά., μπορούμε, μαζί με όλο το ταξικό κίνημα, να τους χαλάσουμε τα σχέδια.

Να βάλουμε στη γωνία τους υποστηρικτές αυτής της βάρβαρης πολιτικής, τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της συναίνεσης που πλειοψηφούν σε ΓΣΕΕ - ΠΟΕΜ και σε μια σειρά επιχειρησιακά σωματεία. Να παρεμποδίσουμε την καταστολή και το κλίμα υποταγής που θέλουν να περάσουν και με αφορμή τα τρομοκρατικά χτυπήματα.

Στην υποταγή και τη μοιρολατρία, στην υπονόμευση των αγώνων από τους κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές απαντάμε: Με οργάνωση στο Συνδικάτο Μετάλλου, όλος ο κλάδος, Ναυπηγεία, ΕΑΣ, χαλυβουργίες, εργολαβικοί σε ΕΛΠΕ και αλλού, όλοι μια γροθιά συσπειρωμένοι με τις ταξικές δυνάμεις».

«Για τους εργαζόμενους του κλάδου αναγκαίο, δίκαιο, σύγχρονο και εφικτό είναι να έχουμε σταθερή δουλειά με δικαιώματα, να μη δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, να μπορούμε να κάνουμε οικογένεια χωρίς να έχουμε το φόβο της απόλυσης, να έχουμε Υγεία και Πρόνοια που να καλύπτει τις ανάγκες μας, να έχουμε αξιοπρεπή ασφαλιστικά δικαιώματα και όχι συντάξεις φτωχοκομείου, να έχουμε μέτρα στήριξης των ανέργων και των οικογενειών τους», τονίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών.

Απευθύνει κάλεσμα στα σωματεία και τους εργαζόμενους του κλάδου: «Καλούμε κάθε σωματείο - μέλος μας, να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα, να μετρήσουμε νέα μέλη μπροστά στη μάχη αυτή. Καλούμε κάθε εργαζόμενο του κλάδου και ειδικά τους νέους, να δοκιμάσουν την κατεύθυνση που δεν έχουν δοκιμάσει μέχρι σήμερα, αυτή της οργανωμένης πάλης και διεκδίκησης.

Κανείς δεν μπορεί να μένει μόνος απέναντι στην επίθεση εργοδοτών, κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς που προετοιμάζουν νέα μέτρα στο Ασφαλιστικό, νέους δυσβάσταχτους φόρους, νέα προνόμια στους τραπεζίτες και θηλιά στο λαό με τα κόκκινα δάνεια, νέες ιδιωτικοποιήσεις, το τσάκισμα μισθών και μεροκαμάτων και άλλα πολλά».

Κάλεσμα της ΟΓΕ

Κάλεσμα στις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών απευθύνει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδαςμπροστά στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ:

«Να αποτρέψουμε τον αντιασφαλιστικό νόμο που φέρνουν, ο οποίος μονιμοποιεί όλους τους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους στην πιο επιθετική τους μορφή και όλες τις μειώσεις που έχουν τσακίσει το λαϊκό εισόδημα μαζί με νέες δυσβάσταχτες. Καταργούν τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης.

Δε θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια να βλέπουμε τη συνταξιοδότηση να γίνεται άπιαστο όνειρο για τις νέες γυναίκες, να βγάζουν από τη λίστα των ΒΑΕ εργαζόμενες, όπως για παράδειγμα τις εργαζόμενες στην καθαριότητα. Να μας φορτώνουν με 6 μήνες μέχρι 17 χρόνια επιπλέον εργασία. Δε συμβιβαζόμαστε η μητρότητα να "επιβραβεύεται" με ανεργία και κακοπληρωμένη - μισοανασφάλιστη δουλειά.

Δε θα δεχθούμε να ματώνουμε με τον ΕΝΦΙΑ, τον ΦΠΑ, τη φορολεηλασία, που τσακίζει ιδιαίτερα αυτοαπασχολούμενες και γυναίκες της υπαίθρου, τις αλλεπάλληλες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα, τις αυξήσεις σε εισιτήρια στα ΜΜΜ, ηλεκτρικό, νερό, τηλέφωνο.

Δε θα δεχθούμε να στερούμαστε εμείς και τα παιδιά μας τον παιδικό σταθμό, το δάσκαλο, το γιατρό, το νοσοκομείο και το φάρμακο και οι εκμεταλλευτές του λαού να τρίβουν τα χέρια τους για τα νέα αντιλαϊκά προνόμια».

    

Τα συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα

Σήμερα, Τρίτη:

• Από τη Θεσσαλονίκη ξεκινάει σήμερα ο νέος γύρος των συλλαλητηρίων του ΠΑΜΕ (φωτ. αρχείου)

  Motion Team

  Θεσσαλονίκη, 7 μ.μ., Αγαλμα Βενιζέλου
• Πάτρα, 6.30 μ.μ., πικετοφορίες σε εργατικές - λαϊκές γειτονιές
• Πρέβεζα, 8 μ.μ., Θεοφάνειο
• Σέρρες, 6.30 μ.μ., πλατεία Ελευθερίας

Αύριο, Τετάρτη

• Τρίκαλα, 8 μ.μ., πλατεία Ρήγα Φεραίου

Την Πέμπτη 31/3

• Αθήνα, 7 μ.μ., Ομόνοια
• Πειραιάς, 7 μ.μ., πλατεία Καραϊσκάκη
• Αγρίνιο, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Αλεξανδρούπολη, 7 μ.μ., Δημαρχείο
• Αρτα, 7 μ.μ., πλατεία Κιλκίς
• Γιαννιτσά, 7 μ.μ., πλατεία ΕΠΟΝ
• Γιάννενα, 7 μ.μ., Δημαρχείο
• Ελευσίνα, 7 μ.μ., πλατεία Ηρώων
• Ζάκυνθος, 7 μ.μ., Εργατικό Κέντρο
• Ικαρία, 7.30 μ.μ., Εύδηλος
• Καβάλα, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Καλαμάτα, 7 μ.μ., πλατεία 23ης Μαρτίου
• Καστοριά, 7.30 μ.μ., παλιά Νομαρχία
• Λαύριο, 6.30 μ.μ., Αγαλμα Μεταλλωρύχων
• Μυτιλήνη, 7.30 μ.μ., πλατεία Σαπφούς
• Ρόδος, 7 μ.μ., πλατεία Κύπρου
• Σάμος, 7 μ.μ., πλατεία Καρλοβάσου
• Φλώρινα, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Χαλκίδα, 7 μ.μ., πλατεία Αγοράς

Την Παρασκευή 1/4

• Βόλος, 7 μ.μ., πλατεία Πανεπιστημίου
• Γρεβενά, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Δράμα, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Καρδίτσα, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Κοζάνη, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Λάρισα, 7 μ.μ., κεντρική πλατεία
• Πτολεμαΐδα, 7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία

Το Σάββατο 2/4

• Κιλκίς, 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης

    

Οι προσυγκεντρώσεις στην Αθήνα

Οι προσυγκεντρώσεις των σωματείων και των Λαϊκών Επιτροπών για το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στην Αθήνα, την Πέμπτη 31/3, έχουν οριστεί στις 6.30 μ.μ., στα εξής σημεία:

• Πλατεία Βάθης: Εργαζόμενοι σε Μέταλλο, Φάρμακο, Τύπο - Χαρτί, Χημική Βιομηχανία, Ενέργεια, Τρόφιμα - Ποτά, Κλωστοϋφαντουργία, Μεταφορές, Χρηματοπιστωτικό, Τηλεπικοινωνίες και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
• Κάνιγγος: Εργαζόμενοι σε Κατασκευές, Εμπόριο, Λογιστές, Ιδιωτικοί Υπάλληλοι, Επισιτισμός -Τουρισμός, εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, στο Δημόσιο, σωματεία από το χώρο της Υγείας, Καλλιτέχνες, Σύλλογοι Φοιτητών και Σπουδαστών, Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ, Σύλλογοι Εκπαιδευτικών, εργαζόμενοι στα ΑΕΙ - ΤΕΙ, τα κλαδικά σωματεία Αττικής της ΠΑΣΕΒΕ και ο Σύλλογος Αυτοαπασχολούμενων Α' Αθήνας, Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς των Ανατολικών Συνοικιών της Αθήνας, της Α' Αθήνας, του Γαλατσίου και των Μεσογείων.
• Πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρ. Κοτζιά): Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς από το Νότιο Τομέα της Αττικής και οι Συνταξιουχικές Οργανώσεις.
• Πλατεία Καραϊσκάκη: Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς του Δυτικού Τομέα Αττικής και του Βόρειου Τομέα Αττικής.

Το φράγμα της Μοσούλης

Μεγάλη προβολή γνώρισε αυτές τις μέρες το φράγμα της Μοσούλης και τα κατασκευαστικά προβλήματα που κάνουν πιθανό ένα μεγάλων διαστάσεων ατύχημα, σε περίπτωση που υποστεί κατάρρευση, εξαιτίας του σαθρού υπεδάφους πάνω στο οποίο χτίστηκαν τα θεμέλια. Τα δημοσιεύματα, βέβαια, εμπλέκουν στην όλη ιστορία το «Ισλαμικό Κράτος», που για ένα σύντομο διάστημα έθεσε υπό τον έλεγχό του το στρατηγικής σημασίας φράγμα του Ιράκ. Οπως μάλιστα μας πληροφορούν τα ρεπορτάζ, το Ιράκ έχει υπογράψει συμφωνία ύψους 273 εκατομμυρίων ευρώ με την ιταλική εταιρεία «Trevi Group» για τη συντήρηση του φράγματος για 18 μήνες. Η Ιταλία, από την πλευρά της, σχεδιάζει να στείλει 450 στρατιώτες για να προστατέψει τα έργα, καθώς το φράγμα βρίσκεται κοντά σε περιοχές που ελέγχονται από το «Ισλαμικό Κράτος». Είναι φανερό ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αναζητούν προσχήματα και τα βρίσκουν για να τονώσουν τη στρατιωτική τους παρουσία στο Ιράκ και στις άλλες περιοχές που την περίοδο αυτή γίνονται το θέατρο σκληρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Καμιά εντύπωση δεν προκαλεί εξάλλου και το γεγονός ότι ο στρατός αναλαμβάνει δράση (και μάλιστα εκτός των εθνικών συνόρων) για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα και την επένδυση μιας πολυεθνικής, στην προκειμένη περίπτωση της ιταλικής «Trevi Group». Αλλωστε, αυτή είναι η δουλειά του: Να προασπίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τόσο στην (ιμπεριαλιστική) ειρήνη όσο και στον (ιμπεριαλιστικό) πόλεμο...

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Νέα λάφυρα για το κεφάλαιο από τη διαπραγμάτευση

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση

Ολοκληρώνοντας στο τέλος της περασμένης βδομάδας έναν ακόμα κύκλο διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση για την πρώτη «αξιολόγηση», οι εκπρόσωποι των «θεσμών» εξέφρασαν ικανοποίηση για την πρόοδο που έχει συντελεστεί.

«Η αποστολή ήταν παραγωγική», σημείωνε σε ανακοίνωσή του το ΔΝΤ, επειδή «έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του φόρου εισοδήματος. Επιπλέον, η αποστολή σημείωσε σημαντική πρόοδο σχετικά με τις βασικές πτυχές της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος».

Αντίστοιχα, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, έλεγε περιχαρής ότι «οι συνομιλίες μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών ήταν εποικοδομητικές από το ξεκίνημα της αποστολής» και επιβεβαίωνε με τη σειρά του ότι «σημαντική πρόοδος έχει επιτευχθεί στα εκκρεμή ζητήματα, όπως η φορολόγηση του εισοδήματος και η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού».

Στο έδαφος αυτού του (σχεδόν) πανηγυρικού για το κεφάλαιο κλίματος, οι εκπρόσωποι του κουαρτέτου θα επιστρέψουν στην Ελλάδα στις 2 Απρίλη και οι διαπραγματεύσεις σχεδιάζεται να ξεκινήσουν ξανά στις 4 Απρίλη.

Στην κυβέρνηση, βέβαια, θα ήθελαν να μην είχαν σταματήσει ποτέ, ώστε σήμερα να είχε κλείσει η διαπραγμάτευση και πλέον να συζητάμε για μέτρα έτοιμα να έρθουν στη Βουλή. Τέτοια είναι η πρεμούρα τους να συρρικνώσουν το χρονοδιάγραμμα των ανατροπών, όπως άλλωστε επιθυμεί και επιδιώκει η αστική τάξη και στη χώρα μας.

Τώρα, σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί, η συμφωνία πάει να κλείσει μέχρι τις 11 Απρίλη οπότε είναι προγραμματισμένο το Euro Working Group και να επικυρωθεί στο Γιούρογκρουπ της Ολλανδίας, στις 22 Απρίλη.

Φαίνεται επομένως ότι σ' αυτό το διάστημα, που προηγείται του Πάσχα, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να περάσει τουλάχιστον τον πυρήνα των νέων αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων από τη Βουλή, με αιχμή το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό. Και έπεται συνέχεια...

Ξεχάστε τις συντάξεις

Και από αυτή τη διαπραγμάτευση, το κεφάλαιο ετοιμάζεται να φύγει με νέα λάφυρα. Σε ό,τι αφορά τοΑσφαλιστικό, το μεγαλύτερο απ' όλα φαίνεται πως είναι η κατάργηση επί της ουσίας της 15ετίας (4.500 ένσημα) για την κατοχύρωση δικαιώματος στη συνταξιοδότηση και η αντικατάστασή της με την 20ετία (6.000 ένσημα).

Ακόμα κι αν αυτό δεν γίνει ακαριαία, εκεί οδηγεί η συμφωνία κυβέρνησης - κουαρτέτου να δίνεται ολόκληρη η «εθνική σύνταξη» (384 ευρώ με τα σημερινά δεδομένα) μόνο στην 20ετία. Από τα 15 έως και τα 19 χρόνια, το ποσό αυτό θα κλιμακώνεται ανάλογα προς τα κάτω και, όπως όλα δείχνουν, στη 15ετία θα αντιστοιχεί ένα ποσό της τάξης των 300 ευρώ και κάτω.

Μια τέτοια ρύθμιση τινάζει στον αέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των νέων, οι οποίοι κάνουν περιστασιακές και «ελαστικές» δουλειές, εναλλασσόμενες με μεγάλες περιόδους ανεργίας. Αρα, δεν πρόκειται ποτέ να συμπληρώσουν τα ελάχιστα αναγκαία ένσημα, πόσο μάλλον τα 6.000 για να πάρουν ολόκληρο το ποσό των 384 ευρώ.

Το μέτρο θα πλήξει όμως και εκείνους τους εργαζόμενους, που βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία και μόλις και μετά βίας κατόρθωναν να φτάσουν τα 4.500 ένσημα, προσδοκώντας να πάρουν το ελάχιστο που μπορούσαν και να ξεκουραστούν.

Τώρα, τα χρήματα που τους αποδίδει η λεγόμενη «εθνική σύνταξη» δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω» και έτσι μπροστά τους ανοίγονται δύο επιλογές: Είτε να συνταξιοδοτηθούν και να πάρουν μια σύνταξη επιδοματικού χαρακτήρα, είτε να αναζητήσουν πρόσθετα ένσημα, συνεχίζοντας τη δουλειά και εκθέτοντας έτσι τον εαυτό τους σε πρόσθετους (και ενδεχομένως μοιραίους...) κινδύνους.

Σπέρνουν παντού περικοπές

Σε τι άλλο καταγράφεται σύγκλιση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους εκπροσώπους του κουαρτέτου; Σύμφωνα με τους ίδιους, βρίσκονται κοντά στο να καταλήξουν σε νέες μεγάλες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις, αν, όπως λέει η κυβέρνηση, δεν γίνει δεκτό το αίτημά της για αύξηση της εισφοράς εργαζομένων και εργοδοτών για την επικούρηση.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση περιγράφει με άλλα λόγια το μηχανισμό της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος», με τον οποίο προβλέπονταν μειώσεις ανάλογες με το έλλειμμα που θα κατέγραφε το επικουρικό ταμείο. Τώρα, η κυβέρνηση σκέφτεται να φορτώσει παροδικά μέρος αυτού του ελλείμματος στους εργαζόμενους, με αύξηση της εισφοράς, για να περιορίσει κάπως το εύρος των μειώσεων στις συντάξεις, οι οποίες πάντως θεωρούνται δεδομένες.

Τα λεφτά τα παίρνουν πάλι από το λαό. Μόνο που επιλέγουν από ποια τσέπη θα τα αρπάξουν κάθε φορά, σε μια προσπάθεια να διαχειριστούν τις λαϊκές αντιδράσεις. Οι εργοδότες, βέβαια, καμιά ανησυχία δεν έχουν. Εχουν πάρει εγγυήσεις για ανατροπές και μέτρα που τους διασφαλίζουν πολλαπλάσια τη μικρή χασούρα από την αναιμική αύξηση και των δικών τους εισφορών στα επικουρικά ταμεία.

Είναι κι αυτό ένα μεγάλο λάφυρο για το κεφάλαιο, το οποίο μάλιστα επιταχύνει το στόχο για κατάργηση των επικουρικών ταμείων και κατάληψη αυτού του χώρου από τα επαγγελματικά ταμεία. Το τι θα σημάνει αυτό, το απέδωσε με τον πιο αποδεικτικό τρόπο ο «Ριζοσπάστης», με στοιχεία που δημοσίευσε την περασμένη Πέμπτη.

Σύμφωνα με αυτά, τα επαγγελματικά ταμεία έχασαν στη διάρκεια της κρίσης μέχρι και το 40% των αποθεματικών τους, ενώ το «Bloomberg» αναφέρει ότι σε «τεστ αντοχής» που έγινε στα συνταξιοδοτικά επαγγελματικά ταμεία 17 χωρών της Ευρωζώνης, διαπιστώθηκε ότι το έλλειμμά τους ανέρχεται στο ποσό των 428 δισ. ευρώ! Αρκεί μόνο το παράδειγμα του γερμανικού κολοσσού της «Lufthansa»: Το έλλειμμα στο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα των εργαζομένων της ανέρχεται στα 6,6 δισ. ευρώ, όση είναι ολόκληρη η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας!

Ανοίγει όλη η «βεντάλια»

Κατά τ' άλλα, όλα τα «δομικά» χαρακτηριστικά της αντιασφαλιστικής πρότασης που είχε παρουσιάσει η κυβέρνηση παραμένουν ανέπαφα και ενισχύονται. Ετσι, με το σπάσιμο της σύνταξης σε «εθνική» και «ανταποδοτική», το κράτος εγγυάται πλέον μόνο την πρώτη και το ύψος της θα είναι κυμαινόμενο.

Τα χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης που προβλέπονταν σε σύγκριση με το σημερινό σύστημα και τα ακόμα μικρότερα στα οποία θα καταλήξει η διαπραγμάτευση, σε συνδυασμό με τους μικρότερους μισθούς και τον υπολογισμό του συντάξιμου μισθού σε όλον τον εργάσιμο βίο, οδηγούν σε ακόμα μικρότερες συντάξεις. «Μαχαίρι» θα πέσει και στις ήδη αποδιδόμενες, ανεξάρτητα αν θα εφαρμοστεί η «προσωπική διαφορά» μέχρι το 2018, ή οι μειώσεις θα επιβληθούν άμεσα, για (επείγοντες) δημοσιονομικούς λόγους.

Σ' αυτό το ζοφερό σκηνικό που διαμορφώνουν τα μέτρα στο Ασφαλιστικό, έρχονται να προστεθούν τα σχέδια για παραπέρα μείωση του αφορολόγητου, που σημαίνει κανονική επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα.

Κι αυτά μόνο για τον πρώτο γύρο της «αξιολόγησης». Να μην ξεχνάμε ότι ακολουθεί το επόμενο πακέτο μέτρων, που, όπως έχει ήδη αναγγελθεί, θα περιλαμβάνει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την αλλαγή προς το χειρότερο του συνδικαλιστικού νόμου...

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΑΣ

Το Σάββατο 2 Απρίλη ξεκινά η μεγάλη κινητοποίηση κατά της ανεργίας

Δηλώσεις στήριξης της πρωτοβουλίας από ανθρώπους του αθλητισμού δημοσιεύει σήμερα ο «Ριζοσπάστης»

Το ερχόμενο Σάββατο, 2 Απρίλη ξεκινά, η μεγάλη κινητοποίηση κατά της ανεργίας και για την ανάγκη μέτρων προστασίας των ανέργων, που διοργανώνει η δημοτική Αρχή της Πάτρας. Η έναρξη θα γίνει στην πλατεία Γεωργίου στις 7.30 το απόγευμα, με συναυλία και ομιλία του κομμουνιστή δημάρχου της πόλης Κώστα Πελετίδη, ενώ η εκκίνηση της πορείας θα γίνει την ερχόμενη Κυριακή 3/4, στις 9 το πρωί, από το ίδιο σημείο.

Η πορεία αγώνα, που έχει ως σύνθημα «Δουλειά για όλους - Δουλειά με δικαιώματα» και έχει στηριχθεί από ανθρώπους του Αθλητισμού, από σωματεία και φορείς τόσο εντός Αχαΐας όσο και εκτός, θα διαρκέσει συνολικά οκτώ μέρες και οι συμμετέχοντες θα φτάσουν στην πλατεία Συντάγματος την Κυριακή 10 Απρίλη, στις 6 το απόγευμα. Εκεί θα πραγματοποιηθεί ομιλία του δημάρχου Πάτρας, αλλά και συναυλία.

Καθημερινά άνθρωποι του Αθλητισμού κάνουν δηλώσεις στήριξης αυτής της πρωτοβουλίας. (Παρακάτω δημοσιεύουμε τέτοιες δηλώσεις).

Ηδη, από τις συναντήσεις του Κ. Πελετίδη με τους δημάρχους των πόλεων κατά μήκος της διαδρομής Πάτρα - Αθήνα, υπάρχει η στήριξη στην κινητοποίηση και φυσικά η βοήθεια για όσους συμμετέχουν στην πορεία. Οι διανυκτερεύσεις των συμμετεχόντων θα γίνονται σε κλειστά γυμναστήρια όπως: Αιγίου, Καμαρών, Ακράτας, Δερβενίου, Ξυλοκάστρου, Κιάτου, Κορίνθου, Λεχαίου, Βραχατίου «Γ. Τριαντάφυλλος», Αγ. Θεοδώρων «Κρομμυώνειο», Λουτρακίου, Μεγάρων, Ν. Περάμου, Ελευσίνας «Ανδρ. Δασκαλάκης» και «Γούβα» και Ασπροπύργου.

Η διαδρομή της πορείας Πάτρα - Αθήνα που θα γίνει από την Παλαιά Εθνική Οδό, έχει απόσταση σχεδόν 217 χιλιόμετρα και θα διαρκέσει 8 μέρες. Τα τμήματά της είναι Πάτρα - Αίγιο (39 χιλιόμετρα), Αίγιο - Ακράτα (28 χιλιόμετρα), Ακράτα - Ξυλόκαστρο (32,7 χιλιόμετρα), Ξυλόκαστρο - Κόρινθος (33,8 χιλιόμετρα), Κόρινθος - Αγ. Θεόδωροι (19,8 χιλιόμετρα), Αγ. Θεόδωροι - Μέγαρα (22,8 χιλιόμετρα), Μέγαρα - Ελευσίνα (20,5 χιλιόμετρα) και Ελευσίνα - Σύνταγμα (20,6 χιλιόμετρα).

Οσοι θέλουν περισσότερες πληροφορίες για τη συμμετοχή τους στην πορεία, μπορούν να επικοινωνήσουν στο τηλέφωνο 2613.610.334 ή στο email: poreiaanergia@gmail.com. Σημειώνεται ότι όσοι συμμετάσχουν θα συμπληρώνουν ειδική αίτηση συμμετοχής, στην οποία θα δηλώνουν ποια ή ποιες μέρες θέλουν να συμμετάσχουν, ώστε να υπάρχει καλύτερη εξυπηρέτηση (φαγητό, διαμονή κ.λπ.).

Η συμμετοχή μπορεί να είναι για 1 ώρα, 1 μέρα ή 1 βδομάδα. Στους συμμετέχοντες στην πορεία θα παρέχονται φαγητό, νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εάν χρειαστεί. Η διανυκτέρευση θα γίνεται σε δημοτικά αθλητικά κέντρα, με ντουζιέρες, νιπτήρες, θέρμανση.

Απαραίτητος εξοπλισμός για τους συμμετέχοντες:

Υπνόσακος (sleeping bag). Αθλητικά παπούτσια. 3 - 4 ζευγάρια κάλτσες βαμβακερές (ημερησίως). Μπλούζες βαμβακερές. Πετσέτες.

Στο πίσω μέρος της πορείας θα ακολουθούν βαν του Δήμου Πατρέων για την ξεκούραση των συμμετεχόντων και την αποθήκευση των αποσκευών. Κάθε μέρα το πρωί, τις μέρες που διεξάγεται η διαδήλωση, θα δίνεται η δυνατότητα σε όποιον θέλει να συμμετάσχει να μεταφερθεί με λεωφορείο στο σημείο που βρίσκεται η διαδήλωση. Κάθε βράδυ θα ξεκινούν λεωφορεία από το χώρο διαμονής για την Πάτρα, για όποιον θέλει να επιστρέψει.

36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ: Καμιά σχέση με τις αγωνίες και τα βάσανα του εργαζόμενου λαού

Οι εκλεγμένοι με τη στήριξη του ΠΑΜΕ αντιπρόσωποι στο συνέδριο οργάνωσαν περιοδείες σε χώρους δουλειάς της Ρόδου, συζήτησαν με τους εργαζόμενους την ανάγκη να μπουν μπροστά για την οργάνωση της πάλης

Την Κυριακή 20 Μάρτη ολοκληρώθηκε ένα ακόμα συνέδριο της ΓΣΕΕ. Οπως σωστά είχε διατυπωθεί στη Διακήρυξη της ΔΑΣ, οι εργαζόμενοι δεν είχαν τίποτα απολύτως να περιμένουν από αυτό το συνέδριο.

Οχι μόνο γιατί υπάρχει εμπειρία, όχι μόνο διότι οι συσχετισμοί είναι δεδομένοι, αλλά επειδή το στίγμα είχε δοθεί μήνες πριν, με τα συνέδρια αρκετών δευτεροβάθμιων οργανώσεων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων όπου ο νέος και παλιός εργοδοτικός συνδικαλισμός έχει την πλειοψηφία.

Συνέδρια χωρίς συζήτηση, με υποτίμηση και εκφυλισμό των συλλογικών διαδικασιών. Συνέδρια που αποτελούν χώρο συναλλαγής, εξαγοράς, έδαφος για καριερίστες και προσωπική ανέλιξη. Ξένα προς τους καημούς και τα βάσανα της εργατικής τάξης.

Η διεξαγωγή του συνεδρίου της ΓΣΕΕ έγινε μακριά από εκεί που βρίσκεται η πλειοψηφία της εργατικής τάξης, σε πολυτελές ξενοδοχείο στη Ρόδο.

Ακόμα και ο χώρος του συνεδρίου ήταν προκλητικός. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, διαφωνώντας από την αρχή στον τόπο διεξαγωγής και στο πολυτελές ξενοδοχείο που πραγματοποιήθηκε το συνέδριο, απέδειξαν τις τέσσερις μέρες των εργασιών ότι δεν πήγαν στη Ρόδο για εσωτερικό τουρισμό και χαλάρωση.

Πραγματοποίησαν περιοδείες σε χώρους δουλειάς με επικεφαλής συνέδρους, συμμετείχαν σε εκδήλωση για το Προσφυγικό που διοργάνωσε η τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ και σε άλλες εκδηλώσεις, ενώ παράλληλα ήταν σταθερά σύσσωμες μέσα στο χώρο του συνεδρίου, όπου θα έπρεπε να συζητηθούν τα προβλήματα της εργατικής τάξης.

Αυτή την εκφυλισμένη εικόνα με τις άδειες καρέκλες παρουσίαζε τις περισσότερες ώρες το συνέδριο

Το συνέδριο αποτέλεσε ένα παρασκήνιο με εκβιασμούς, μαγειρέματα, απειλές. Μία μάχη συσχετισμών, φτιαγμένων με επιμέλεια από την εργοδοσία και το κράτος που αλληλοτρώγονται για τις καρέκλες, μακριά από τους εργαζόμενους και τις ανησυχίες τους, μηχανισμοί ενταγμένοι στα διάφορα σχέδια για την αναμόρφωση του αντιλαϊκού πολιτικού συστήματος.

Γραμμή που υπηρετεί την εργοδοσία

Η κυρίαρχη γραμμή, όπως εκφράστηκε και σε αυτό το συνέδριο από τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, αλλά και από το ΜΕΤΑ, με τις όποιες διαφοροποιήσεις, δεν άλλαξε. Συνεχίζει να είναι η ίδια γραμμή της προσαρμογής και της υποταγής στις στρατηγικές της ΕΕ και της ταξικής συνεργασίας, της υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Υιοθετούν, δηλαδή, πλήρως τις θέσεις των κεφαλαιοκρατών και τις εμφανίζουν ως προϋποθέσεις για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων και την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Αυτή η γραμμή αποτελεί στήριγμα όλων των κυβερνήσεων που διαχειρίζονται τις ανάγκες του κεφαλαίου, στήριγμα για την προώθηση των αναδιαρθρώσεων, τις οποίες θεωρούν αναγκαίες για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

Υπήρχε κάποια κριτική στάση από δυνάμεις απέναντι στην ΕΕ, ακόμη και αμφισβήτησή της, η οποία όμως συνοδευόταν από τις θεωρίες περί «νεοφιλελεύθερων πολιτικών» και της δυνατότητας τάχα να διορθωθεί το δημιούργημα του κεφαλαίου από τα μέσα και να «εξανθρωπιστεί». Στηλίτευσαν την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική και ταυτόχρονα συμπαρατάσσονταν με όσους λένε ότι η «χαλάρωση» αποτελεί τη λύση στην κρίση.

Η εργατική τάξη δεν έχει σε τίποτα να ωφεληθεί από τα διάφορα μίγματα της οικονομικής πολιτικής, που αφορούν αποκλειστικά και μόνο τους μονοπωλιακούς και επιχειρηματικούς ομίλους. Με αυτούς συμπαρατάσσεται η πλειοψηφία των παρατάξεων στη ΓΣΕΕ. Αυτή τη σημαία σηκώνει, αυτή τη γραμμή στηρίζει.

Αποσιωπούν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη φέρνει τις κρίσεις κι επομένως την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και πρώτα απ' όλα μαζικά την ανεργία. Φέρνει σε όλο και πιο μαζική κλίμακα την εξαθλίωση, τη φτώχεια, τη συνεχή υποβάθμιση των λαϊκών αναγκών, την πορνεία, τα ναρκωτικά, αλλά και νέα ένταση της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας. Οξύνει την ανισόμετρη ανάπτυξη, φέρνει τον πόλεμο. Αποσιωπούν ότι η όποια ανάκαμψη προϋποθέτει, επίσης, ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση, βάσανα για την εργατική τάξη.

Ο εκπρόσωπος των «ελεύθερων συνδικάτων» που ήταν προσκεκλημένος της ΓΣΕΕ, είπε ότι για τον πόλεμο ευθύνονται οι πολεμικές βιομηχανίες, αθωώνοντας τις ιμπεριαλιστικές χώρες και τις επεμβάσεις τους στο πλαίσιο των αδυσώπητων ανταγωνισμών για τον έλεγχο των δρόμων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, σκορπώντας το θάνατο και την προσφυγιά. Προκλητικά δήλωσε ότι καταδικάζει τον πόλεμο που ...δεν συμβάλλει στη δημοκρατία.

Τα βαρίδια του εργατοπατερισμού

Αυτή είναι η στρατηγική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των κομμάτων και των δυνάμεών τους στο κίνημα που την στηρίζουν.

Αυτή τη στρατηγική κατεύθυνση στηρίζει σταθερά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία είναι συνυπεύθυνη για όλα τα μέτρα που υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας, που οδηγούν στην αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, στην κατάργηση βασικών εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού.

Οι εργασίες του Συνεδρίου επιβεβαίωσαν ότι το ταξικό κίνημα που συσπειρώνεται και εκφράζεται από το ΠΑΜΕ, είναι η μόνη δύναμη που έχει γραμμή αντιπαράθεσης με τα οικονομικά και πολιτικά κέντρα του κεφαλαίου. Επιβεβαίωσαν ότι είναι η μόνη δύναμη που μπορεί και θέλει να οργανώσει την εργατική τάξη σε ταξική βάση και να αναπτύξει τους αγώνες της ενάντια στους εκμεταλλευτές της.

Κάλεσε τις οργανώσεις να απαλλαγούν από τα βαρίδια των εργατοπατέρων, να απορρίψουν τη διαβρωτική θεωρία της κοινωνικής συνεργασίας και να περάσουν στην αντεπίθεση, ενάντια στα νέα μέτρα που έρχονται για τα Εργασιακά, τις ομαδικές απολύσεις, την απαγόρευση απεργιών και τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς και έναν ατέλειωτο κατάλογο από θυσίες που απαιτεί το κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό για την ανάκαμψη των κερδών του.

Τα βρίσκουν μεταξύ τους σε όλα

Η γραμμή του συμβιβασμού, της συναίνεσης, των κοινωνικών διαλόγων, του κοινωνικού εταιρισμού, που ακολουθεί η ΓΣΕΕ, όπως δεκάδες χρόνια τώρα, απαιτεί την εξασφάλιση του απαραίτητου συσχετισμού για να στηρίζεται. Συσχετισμός που διαμορφώνεται με εκτεταμένα φαινόμενα νοθείας.

Παρά την προσπάθεια που έγινε από την παράταξη που στήριξε το ΠΑΜΕ, τη ΔΑΣ, να αποκαλυφθούν και να μη νομιμοποιηθεί ένας αριθμός νόθων αντιπροσώπων, συνολικά αυτές οι νοθείες καθιστούν το 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ ένα ακόμη νόθο συνέδριο στην ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Οι συσχετισμοί που διαμορφώθηκαν, είχαν έντονη τη σφραγίδα της παρέμβασης των μηχανισμών του αστικού κράτους και των εργοδοτών. Ανοιχτή ήταν η παρέμβαση εφοπλιστών, ιδιοκτητών super market, ιδιοκτητών τραπεζών και εταιρειών φύλαξης κ.λπ. και της δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης, για την ενίσχυση των δυνάμεων της ΔΑΚΕ, της ΠΑΣΚΕ και του ΜΕΤΑ - ΕΜΕΙΣ (ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ).

Η ηγεσία του ΜΕΤΑ - ΕΜΕΙΣ (ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ), σε συμμαχία με τη ΔΑΚΕ, αλληλοστήριζαν τους νόθους που είχαν και οι δύο στο συνέδριο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκπρόσωπος του ΜΕΤΑ στήριξε μέχρι και τους νόθους αντιπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Αλμυρού Βόλου, για τους οποίους έγιναν ασφαλιστικά μέτρα και το δικαστήριο παρέπεμψε την υπόθεση στον εισαγγελέα για παραπέρα διερεύνηση της πλαστογραφίας κ.λπ.

Παράλληλα, η ΔΑΚΕ έδειχνε ανοχή ακόμη και για τον αντιπρόσωπο του ΜΕΤΑ από την Ομοσπονδία των θυρωρών, που είχε αποκλειστεί από το ΕΚΑ και με απόφαση του δικαστηρίου, γιατί στην κατάσταση ψηφισάντων πρόκυπτε ότι είχαν ψηφίσει μέλη που είχαν πεθάνει πριν τις εκλογές του σωματείου!

Με πρόταση, εξάλλου, της ΔΑΣ, πήραν μέρος στο συνέδριο οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι της ΠΟΣΠΕΡΤ, με ομόφωνη πολιτική απόφαση, ακυρώνοντας την προσπάθεια του δικαστηρίου να διορίσει αυτό τους αντιπροσώπους.

Το ΜΕΤΑ και σε αυτό το συνέδριο απέναντι είχε μόνο τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Με τις άλλες δυνάμεις συνεννοούνται πολύ καλά και σε επίπεδο γραμμής, αλλά και στον τρόπο ελέγχου των συνδικαλιστικών οργανώσεων, για να μην αλλάξουν οι συσχετισμοί υπέρ των ταξικών δυνάμεων.

Αυτό έγινε για παράδειγμα στην Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Υπαλλήλων, όπου αφαίρεσαν από την παράταξη που στήριξε το ΠΑΜΕ οκτώ αντιπροσώπους, με την αιτιολογία ότι στο Μητρώο Μελών ήταν εγγεγραμμένα μέλη λιγότερα από αυτά που συμπεριλαμβάνονταν στην κατάσταση ψηφισάντων. Ομως, σε ακριβώς ανάλογη περίπτωση στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ο εκπρόσωπος του ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ - ΛΑΕ) ψήφισε να μην κοπούν οι αντιπρόσωποι.

«Βιομηχανία» παραγωγής αντιπροσώπων

Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι ο δικηγόρος που χρησιμοποιεί ο συνδυασμός του ΜΕΤΑ (στελέχη του είναι μέλη στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΛΑΕ), ανέλαβε όλα τα ασφαλιστικά μέτρα που κατατέθηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου της ΓΣΕΕ, ακόμη και της οργάνωσης που το προηγούμενο διάστημα είχε επικεφαλής τον πυρηνάρχη της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα, υπόδικο για τη δολοφονία του Π. Φύσσα, Μουλιανάκη.

Ο ίδιος δικηγόρος παρουσιάστηκε στα ασφαλιστικά μέτρα το πρωί της ίδιας μέρας που θα άρχιζε η ψηφοφορία, με προφορική άδεια από τον Δικηγορικό Σύλλογο, ο οποίος - όπως είναι γνωστό - αρνήθηκε να δώσει άδεια στους δικηγόρους για τη συνέχιση της δίκης της Χρυσής Αυγής.

Οι δικαστές που ορίστηκαν να διεξάγουν τις εκλογές της ΓΣΕΕ, ξεπέρασαν τα εσκαμμένα. Απροκάλυπτα μερολήπτησαν για να στηρίξουν συγκεκριμένες ενέργειες συνδυασμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην 5μελή εφορευτική επιτροπή απαίτησαν να έχουν τρεις ψήφους, ακόμα και τέταρτη ψήφο σε ψηφοφορία που έγινε με τη διπλή του προέδρου, για να στηρίξουν τις θέσεις συγκεκριμένου συνδυασμού που θεωρείται «κορυφή» στις νοθείες και στις οργανώσεις - σφραγίδες.

Εφτασαν στο σημείο να αρνηθούν να αρχίσουν τη διαδικασία των εκλογών, επικαλούμενοι τα ασφαλιστικά μέτρα που είχε κάνει ο συνδυασμός, για να πάρουν μέρος νόθοι αντιπρόσωποι και να κοπούν άλλοι, διαμορφώνοντας συσχετισμούς υπέρ του.

Οι νοθείες, όμως, δεν είναι μόνο αυτές που αφορούν παραποιήσεις πρακτικών, ανύπαρκτες εκλογές και άλλα που συναντά κανείς. Υπάρχει και η μεγάλη αλλοίωση που επέρχεται από την ωμή παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα, η οποία στηρίζει τις δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και τελευταία με μεγάλη θέρμη τις δυνάμεις του ΜΕΤΑ. Είναι δυνάμεις που δεν εμποδίζουν την κερδοφορία τους από την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων.

Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των σωματείων των super market, που ενώ κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή τους, αφού ποτέ δεν συνεδριάζουν, δεν κάνουν συνελεύσεις, δεν απεργούν, δεν ακούγονται γενικά, παρουσιάζουν χιλιάδες ψηφίσαντες και αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ, που όλως διόλου «τυχαία» ψηφίζουν όλοι τους τον κοινό συνδυασμό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ. Το ίδιο συμβαίνει με το σωματείο των ναυτιλιακών εταιρειών, των εφοπλιστών.

Το φαινόμενο της πολύμορφης νόθευσης της θέλησης των εργαζομένων έχει αρκετές πλευρές. Συνδέεται άρρηκτα με την ανάγκη του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν, να περάσουν τις λεγόμενες αναδιαρθρώσεις - μεταρρυθμίσεις, οι οποίες αφορούν ανατροπές σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό, ανατροπές που οδηγούν στη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Αυτό αποτελεί τον κύριο όρο για το «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον» που θέλουν να δημιουργήσουν. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται συνολικά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα.

Ανεβαίνει ο πήχης της ευθύνης για τις ταξικές δυνάμεις

Οι οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έχουν οργανώσει αγώνες, παρά και ενάντια στον αρνητικό συσχετισμό στη διοίκηση της ΓΣΕΕ, αλλά και στον αρνητικό συσχετισμό που παραμένει σε παρακάτω δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, γενικότερα του λαϊκού κινήματος.

Αγώνες που όπως δείχνει η πείρα των κινητοποιήσεων, αγκαλιάζονται από περισσότερες εργατικές οργανώσεις, από περισσότερους εργαζόμενους, που δεν συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ. Η ουσιαστική πάλη του ΠΑΜΕ για τα δικαιώματα και τα πραγματικά συμφέροντα της εργατικής τάξης επιβεβαιώνεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους, με την παρέμβαση για κάθε πρόβλημα.

Η συμβολή των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στην καθυστέρηση των παραπέρα ανατροπών στο Ασφαλιστικό και στα Εργασιακά είναι καθοριστική. Επιβεβαιώνεται και μέσα από την πολύμορφη προσπάθεια οργάνωσης και κλιμάκωσης των αγώνων ενάντια στην αντεργατική πολιτική και ειδικά ενάντια στο νόμο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό.

Αυτή η προσπάθεια απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη στήριξη από περισσότερες δυνάμεις, ώστε η μάχη της 48ωρης απεργίας, η Πρωτομαγιά και οι αγώνες που θα ακολουθήσουν, να συμβάλουν στην οργάνωση και στη μαζική κινητοποίηση εργατών, εργατριών, νέων εργαζομένων.

Με γραμμή ρήξης και ανατροπής αυτής της πολιτικής, οι οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με καλύτερη οργάνωση και σχέδιο, θα συνεχίσουν τον αγώνα για την ανασύνταξη του κινήματος, την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων, την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων στα συνδικάτα, του ΠΑΜΕ.

Για κίνημα με τους εργαζόμενους οργανωμένους σε όλους τους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, μαχητικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Που δεν θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου τη μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Μ' αυτή τη γραμμή πάλης δίνουμε τη μάχη για το συλλαλητήριο στις 31 Μάρτη με αιχμή το Ασφαλιστικό, το Προσφυγικό, την ανεργία. Οργανώνουμε αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε κάθε κλάδο, συμμετέχουμε στις 10 Απρίλη στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για την ανεργία, προετοιμάζουμε τη 48ωρη απεργία, βάζοντας ως στόχο να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς, να κατέβουν όλοι στους δρόμους για να μην κατατεθεί και να μην ψηφιστεί ο αντιασφαλιστικός νόμος. Προετοιμάζουμε το γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, που φέτος το περιεχόμενο και η μαζικότητα πρέπει να συνάδει με τις εξελίξεις.

ΝΑΤΟ

Ενοπλο όργανο του κεφαλαίου ενάντια στους λαούς

Στις 4 Απρίλη συμπληρώνονται 67 χρόνια από την ίδρυση της στρατιωτικο-πολιτικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας

Το σήμα της φονικής λυκοσυμμαχίας που στις 4/4 κλείνουν 67 χρόνια από την ίδρυσή της

Οπλισμένο χέρι του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, ισχυρός κατασταλτικός μηχανισμός κατά των λαών, μια φονική λυκοσυμμαχία που οργανώνει επεμβάσεις, πολέμους, στηρίζει πραξικοπήματα, το ΝΑΤΟ συνεχίζει την εγκληματική του δράση σε όλα τα μέτωπα των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Κομμάτι των οποίων είναι και η ανάπτυξη στο Αιγαίο της ΝΑΤΟικής αρμάδαςSNMG2, τάχα προς διαχείριση των προσφυγικών ροών, ενώ αφορά στη συγκέντρωση δυνάμεων στον άξονα που διαπλέουν τα ρωσικά πολεμικά πλοία καθ' οδόν για Συρία, στην ενίσχυση της νοτιοανατολικής πτέρυγάς του, ιδίως της Τουρκίας, στην κόντρα με τη Μόσχα.

Ανάπτυξη δυνάμεων στην οποία συναίνεσε η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, στην πρεμούρα της, μέσω της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στους τέτοιους σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, να αναβαθμιστούν γεωστρατηγικά οι ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι ώστε να διεκδικήσουν μεγαλύτερη λεία από την κατοπινή μοιρασιά.

Αλλωστε, μια συνοπτική αναδρομή στη δράση της λυκοσυμμαχίας τόσο ευρύτερα, όσο και εστιάζοντας σε Ελλάδα και Κύπρο, αναδεικνύει τις ευθύνες που επωμίζεται, αλλά και την ανάγκη εναντίωσης του λαού στα βρωμερά του σχέδια.

Απέναντι στη Σοβιετική Ενωση

Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε στην Ουάσιγκτον στις 4/4/1949 ως απότοκο της στρατηγικής των καπιταλιστικών κρατών για ενίσχυση του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του ιμπεριαλισμού, ώστε να πιέσουν στρατιωτικά, πολιτικά, οικονομικά την ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη.

Στα πρώτα βήματα της συμμαχίας συμμετείχαν οι ΗΠΑ, Καναδάς, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Δανία, Ισλανδία, Πορτογαλία, ενώ στις 17/10/1951 υπογράφτηκε στο Λονδίνο το πρωτόκολλο προσχώρησης Ελλάδας και Τουρκίας. Επιλογή στοχευμένη καθώς αφορούσε τη θωράκιση και ενίσχυση της αστικής εξουσίας στις δύο χώρες, την αξιοποίηση της γεωπολιτικής τους θέσης ως προωθημένων ιμπεριαλιστικών φυλακίων.

Στο ιδρυτικό συμφωνητικό της λυκοσυμμαχίας γίνεται προσπάθεια απόκρυψης του επιθετικού της χαρακτήρα και παρουσιάζεται ως αμυντική συμμαχία. Γίνεται λόγος για την τήρηση του «Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών», τη διαφύλαξη της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.

Ευθύς αμέσως, ωστόσο, με την ιμπεριαλιστική αποστολή στον πόλεμο της Κορέας το 1950 - 1953 (με κάλυψη του ΟΗΕ), τις υπονομευτικές κινήσεις των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα, την κλιμάκωση του αντικομμουνισμού και της γενικότερης αντιπαράθεσης με τη ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, αποκαλύπτεται στην πράξη ο πραγματικός του ρόλος.

Αλλωστε, το Δεκέμβρη του 1967 το ΝΑΤΟ αναθεώρησε τη στρατηγική του και προώθησε αυτή της «ευέλικτης απάντησης». Μάλιστα, παρά την καλλιέργεια προσδοκιών από την υπογραφή της «τελικής πράξης» στο Ελσίνκι μεταξύ ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, το 1975, κλιμάκωσε την ιμπεριαλιστική επιθετικότητά του με την ανάπτυξη πυραύλων «Πέρσινγκ» και «Κρουζ» στην Ευρώπη και το σχεδιασμό για τον «πόλεμο των άστρων». Το 1982 διεύρυνε το χώρο δράσης του με ένταξη της Ισπανίας.

Μετά την αντεπανάσταση

Μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές, το ΝΑΤΟ ενισχύθηκε και διεύρυνε το πεδίο της δράσης του, προσάρμοσε τη στρατηγική του στις σύγχρονες ανάγκες των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, πολύ περισσότερο που στις μέρες μας διαμορφώθηκε το έδαφος για όξυνση νέων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ και άλλες ισχυρές χώρες του ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, την Κίνα, τις άλλες χώρες των BRICS (Βραζιλία, Ινδία, Νότια Αφρική), σε περιβάλλον αναδιατάξεων στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.

Σε αυτές τις συνθήκες, εμπλούτισε τη στρατηγική του. Στη θέση του «εχθρού - σοσιαλισμού» τοποθέτησε την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», τις κάθε λογής «ασύμμετρες απειλές», συνεχίζοντας να στοχεύει τον «εχθρό - λαό», το επαναστατικό κίνημα.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 διαμόρφωσε πολύμορφες συμμαχίες, απλώθηκε σε Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, Περσικό Κόλπο, Κασπία, Ειρηνικό, σε όλη την υδρόγειο, με το βλέμμα στραμμένο σε περιοχές με πλούσιους ενεργειακούς πόρους και σημαντική γεωπολιτική σημασία.

Η ένταση της επιθετικότητας των ΝΑΤΟ και ΕΕ εκφράστηκε στους πολέμους σε Γιουγκοσλαβία (1999), Αφγανιστάν (2001), Ιράκ (2003), Λιβύη (2011), την επέμβαση στη Συρία (2011 έως και σήμερα), στην Ουκρανία (2014 έως και σήμερα).

Προσχήματα που χρησιμοποιήθηκαν, π.χ. «εθνοκάθαρση», «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», «διατήρηση της τάξης», «φυλετικές συγκρούσεις», «εξάπλωση των όπλων μαζικής καταστροφής», επιχείρησαν να κρύψουν το βασικό στόχο, τον έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Ευρασίας, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, σε ανταγωνισμό με Ρωσία και Κίνα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, σε κάθε Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας προστίθενται νέα στοιχεία στην ιμπεριαλιστική στρατηγική, γίνονται αλλαγές στη δομή της, εφαρμόζονται νέα στρατιωτικά δόγματα, αναζητούνται νέα προσχήματα για επεμβάσεις και πολέμους.

Ενδεικτικά, στην τελευταία Σύνοδο, στην Ουαλία, το Σεπτέμβρη του 2014, η προσοχή συγκεντρώθηκε στην κρίση της Ουκρανίας και τη διαπάλη με τη Ρωσία, στις εξελίξεις στο Ιράκ και τη Συρία, στο «Ισλαμικό κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε».

Αποφασίστηκε και προωθείται ενίσχυση της ΝΑΤΟικής παρουσίας στην Κεντρική - Ανατολική Ευρώπη και στις χώρες της Βαλτικής. Η δημιουργία Διακλαδικής Στρατιωτικής Δύναμης ταχείας αντίδρασης με επίλεκτες μονάδες στρατού ξηράς, ναυτικού και αεροπορίας, από το σύνολο των κρατών - μελών, με τη στήριξη σύγχρονων οπλικών συστημάτων και μέσων μεταφοράς, ώστε μέσα σε 48 ώρες να αναπτύσσεται και να επεμβαίνει σε κάθε περιοχή του κόσμου. Δόθηκε βάρος στην εφαρμογή του άρθρου 5 της Ατλαντικής Συμμαχίας περί Συλλογικής Ασφάλειας και Συνδρομής. Αποφασίστηκε η αύξηση των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τη Σύνοδο της Ουαλίας το Ρωσικό Συμβούλιο Ασφαλείας ανακοίνωσε ότι αλλάζει το στρατιωτικό δόγμα της χώρας «προκειμένου να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες ασφαλείας, στην επέκταση του ΝΑΤΟ και την Αμερικανική Αντιπυραυλική Ασπίδα που θα εγκατασταθεί στην Ευρώπη».

Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών εντάσεων, νέες επικίνδυνες για τους λαούς αποφάσεις αναμένεται να παρθούν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλη στη Βαρσοβία.

Σε Ελλάδα και Κύπρο

Για τη δράση της λυκοσυμμαχίας σε Ελλάδα και Κύπρο, τι να πρωτοπεί κανείς...

Η δικτατορία στην Ελλάδα το 1967 επιβλήθηκε στο έδαφος των έντονων ενδοαστικών αντιθέσεων, αλλά υπάρχει πλήθος στοιχείων που μαρτυρούν τη στήριξη του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στο απριλιανό πραξικόπημα, στο πραξικόπημα στην Κύπρο που οργάνωσε η χούντα της Αθήνας και την ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου, που αποτέλεσαν τα προσχήματα του τουρκικού κράτους (κυβέρνηση Ετσεβίτ) για τηνεισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Εισβολή η οποία πραγματοποιήθηκε «κάτω από τα μάτια» του ΝΑΤΟ και του αμερικανικού 6ου Στόλου που περιπολούσε στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το πηγαινέλα του Τζόζεφ Σίσκο, απεσταλμένου του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χ. Κίσινγκερ, ανάμεσα στην Αθήνα, στην Αγκυρα, στο Λονδίνο, επί της ουσίας διευκόλυνε την τουρκική επίθεση. Στις επιλογές των ΝΑΤΟικών πρυτάνευε η εκτίμηση για τη στρατηγική θέση της Τουρκίας και τη χρησιμότητά της στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων απέναντι στην ΕΣΣΔ, στη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή.

Η κυβέρνηση Καραμανλή, που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας τον Ιούλη του 1974, απέσυρε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, εκφράζοντας την αντίδρασή της για τη στήριξή του στην τουρκική πολιτική.

Με τη συμφωνία «Ρότζερς» για επανένταξη της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, το 1980,περιπλέκεται παραπέρα η κατάσταση στο Αιγαίο, αφού ουσιαστικά διαμορφώνεται ένα καθεστώς συγκυριαρχίας με την τουρκική αστική τάξη, υπό αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία.

Η Τουρκία προωθεί μεθοδικά τη θέση της συγκυριαρχίας, αξιοποιεί, με τη στήριξη του ΝΑΤΟ, το θέμα της «αποστρατιωτικοποίησης» των ελληνικών νησιών. Οι μεταπολιτευτικές ελληνικές κυβερνήσεις αποδέχονται αυτό το πλαίσιο αφού θεωρούν τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ ζωτικής σημασίας για τη στήριξη των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Η στάση αυτή εκδηλώθηκε στην κρίση των Ιμίων το 1996 και το «ευχαριστώ» Σημίτη στις ΗΠΑ και επιβεβαιώθηκε από τις Συμφωνίες Μαδρίτης 1997 και Ελσίνκι 1999.

Με τη «νέα δομή» του ΝΑΤΟ, που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής στην Ουάσιγκτον τον Απρίλη του 1999, προωθήθηκε η θέση του «Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» και καταργήθηκε η εθνική επιχειρησιακή ευθύνη. Προωθείται συστηματικά το γκριζάρισμα του Αιγαίου υπό ΝΑΤΟική εποπτεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ελληνικά νησιά εξαιρούνται από τα σχέδια των ΝΑΤΟικών ασκήσεων και σταδιακά κερδίζουν έδαφος οι τουρκικές θέσεις για το μοίρασμα του Αιγαίου, με σημείο βάσης τον 25ο Μεσημβρινό.

Στο φόντο αυτό οξύνονται οι αντιπαραθέσεις με την τουρκική αστική τάξη, που αμφισβητεί σύνορα, διατηρεί το λεγόμενο Casus belli σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια. Απειλές επίσης εκτοξεύονται για την περίπτωση ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ, για την οποία με ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων σημειώνονται χρόνια καθυστέρηση και συμβιβασμός με τις ΝΑΤΟικές προτροπές, που γίνονται στο όνομα διατήρησης ισορροπιών στο Αιγαίο.

Υπηρεσίες ΣΥΡΙΖΑ

Ταυτόχρονα, η εγχώρια αστική τάξη, με όλες τις κυβερνήσεις της, όποια προβιά κι αν φοράνε, παρέχει μύριες υπηρεσίες στη λυκοσυμμαχία, ελπίζοντας πάντα σε γεωστρατηγικά ανταλλάγματα.

Ενδεικτικά, η βάση της Σούδας αποτελεί το βασικότερο στήριγμα των ΗΠΑ για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Συνδέεται επιχειρησιακά με τις αγγλικές βάσεις της Κύπρου και κατέχει στρατηγική θέση στους σχεδιασμούς των Αμερικανών για την ευρύτερη περιοχή. Χρησιμοποιείται ως προκεχωρημένη βάση ανεφοδιασμού του αμερικανικού 6ου Στόλου σε υλικά και μέσα που μεταφέρονται στα αεροπλανοφόρα ή στα άλλα πολεμικά πλοία, για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

Διόλου τυχαία, ο υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ έλεγε τη Δευτέρα, επισκεπτόμενος τις ΗΠΑ, σε παρουσίαση μελέτης αμερικανικού ινστιτούτου για τη στρατηγική σημασία της βάσης της Σούδας: «Πρόκειται για ένα αεροπλανοφόρο που δεν μπορεί να βυθιστεί και οι σύμμαχοί μας μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν χωρίς να χρειάζεται να εμπλακούν σε τουρκικά παζάρια». Δηλώσεις - αποστολή μηνύματος στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ ότι η βάση θα είναι διαθέσιμη όποτε τη χρειαστούν προς ευόδωση των δολοφονικών τους σχεδίων.

Δηλώσεις που προστίθενται σε παλαιότερες τοποθετήσεις του ότι η βάση στηρίζει το νότιο τομέα του ΝΑΤΟ ενάντια «στη νέα απειλή», αυτή των τζιχαντιστών, και ότι «οι δικές μας βάσεις» (σ.σ.: οι ελληνικές) θα διασφαλίσουν την επιτυχία του αγώνα της ευρωατλαντικής λυκοσυμμαχίας έναντι αυτής της απειλής.

Κι όλα αυτά, στην Ανατολική Μεσόγειο, που βρωμά μπαρούτι.

Πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ

Σήμερα, στην Ελλάδα, υπάρχει πλούσια πείρα που εμποδίζει τη δηλητηρίαση του λαού από τη φιλοΝΑΤΟική προπαγάνδα ή και τον εκφοβισμό που επιχειρούν οι κυβερνήσεις ώστε να εμποδίσουν την πάλη για αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ σημαίνει εμπλοκή του λαού μας σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για λογαριασμό των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης και του περίφημου στόχου της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, ενώ τα περί εξασφάλισης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων διαψεύδονται μέσα από την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων υπό τη ΝΑΤΟική ομπρέλα.

Σε αυτό το πλαίσιο, επείγει η παραπέρα ανάπτυξη της οργανωμένης λαϊκής πάλης για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία, ώστε τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στις διεθνείς σχέσεις κριτήριο να είναι οι λαϊκές ανάγκες και η διεθνιστική αλληλεγγύη.

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ - ΔΝΤ

Νέα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα με πρόσημο τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις

Παραπέρα σφαγή της Κοινωνικής Ασφάλισης, Φορολογικό - καρμανιόλα και ιδιωτικοποιήσεις στην ποδιά των επιχειρηματικών ομίλων

Δεξιά: Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν στο κουαρτέτο Κοστέλο

Eurokinissi

Με ξεκάθαρο το ταξικό πρόσημο των αναδιαρθρώσεων που κρίνονται αναγκαίες για την ανάκαμψη του εγχώριου κεφαλαίου και με αντιλαϊκά μέτρα νέας κοπής, τόσο από την πλευρά της περικοπής κρατικών κονδυλίων για συντάξεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (γενικότερα τομέας Υγείας), Πρόνοια, όσο και με την παραπέρα διόγκωση της φοροληστείας, εξελίσσονται τα παζάρια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Ευρωζώνη - ΔΝΤ), για το κλείσιμο της πρώτης «αξιολόγησης» του μνημονίου.

Με αυτά τα δεδομένα, τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου επανέρχονται στην Αθήνα στις 2 Απρίλη, με επόμενους σταθμούς στην αντιλαϊκή διαβούλευση τη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ (πιθανόν στις 11/4),την Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον(15 - 17/4) και τησυνεδρίαση του Γιούρογκρουπ (22/4).

Την ίδια ώρα, οι αβεβαιότητες και οι κίνδυνοι, που εξαπλώνονται στις οικονομίες της Ευρωζώνης σχετικά με την καπιταλιστική ανάπτυξη και με πρόσθετο πρόβλημα τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης και των νέων ζητημάτων που προκύπτουν από αυτή, φέρνουν ξανά στην επιφάνεια, τους «προβληματισμούς» γύρω από τους μελλοντικούς ρυθμούς που θα εμφανιστούν και στην εγχώρια οικονομική δραστηριότητα και το ΑΕΠ, ζήτημα που με τη σειρά του ανοίγει νέο κύκλο συζητήσεων γύρω από το βαθμό «αποδοτικότητας» των αντιλαϊκών μέτρων (νέων και παλαιότερων) που αποσκοπούν στην κάλυψη των δημοσιονομικών κενών και στη μόνιμη «παραγωγή» πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς και για την περίοδο μετά το 2018, που αναμένεται η τυπική «λήξη» του τρέχοντος μνημονίου. Ζήτημα που δεν αποκλείει και παραπέρα μέτρα, αφού όλα όσα έως τώρα έχουν παρθεί θα εφαρμόζονται ακατάπαυστα και μόνιμα. Σε αυτό το πλαίσιο, πρόσθετη βαλβίδα ασφαλείας στην αντιλαϊκή πολιτική, δηλαδή το τυράκι ανοχής και υποταγής των ανθρώπων του μόχθου στην πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου, άρα και της σφαγής τους, αποτελεί το ζήτημα ελάφρυνσης του κρατικού χρέους, που σε κάθε περίπτωση θα συνδυαστεί με τη μονιμοποίηση και κλιμάκωση των αναδιαρθρώσεων και μετά το 2018 και βέβαια με προϋπόθεση την επιτυχή έκβαση της αξιολόγησης. Ταυτόχρονα, και παράλληλα, η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα χρηματοδότησης προς το ελληνικό κράτος συνεπάγεται αυτόματα την υπογραφή νέου συμπληρωματικού μνημονίου σε συνέχεια αυτού με την πλευρά της Ευρωζώνης.

Ο «χυλός» της «σκληρής διαπραγμάτευσης»

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις, την περασμένη βδομάδα, από τον Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής, Γ. Κουτεντάκη, ο οποίος καταλόγισε ευθύνες στην πλευρά του ΔΝΤ, για «καθυστερήσεις στην αξιολόγηση», και ακόμη ότι «δεν υπάρχει κανένας άμεσος κίνδυνος για τα ταμειακά διαθέσιμα, αλλά η κατάσταση εξ ορισμού δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' αόριστο». Είναι, δηλαδή, απόλυτα φανερό το γεγονός ότι η συμμετοχή και ο ειδικός ρόλος του ΔΝΤ είναι απόλυτα χρήσιμος και για τη συγκυβέρνηση, όπως ακριβώς και για την Ευρωζώνη και αυτό ανεξάρτητα από τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς για τα ειδικά συμφέροντα των τμημάτων του κεφαλαίου διεθνώς, που καθένας από αυτούς στηρίζει και υπηρετεί, ουσιαστικά ανταγωνισμούς ΗΠΑ - Ευρωζώνης ή πιο ειδικά Γερμανίας. Σε κάθε περίπτωση, το ατού της συγκυβέρνησης στα παζάρια της με το κουαρτέτο είναι η εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική στη γραμμή των αιματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων: «Πληρώνουμε δαπάνες τεσσάρων μηνών με τα έσοδα τριών μηνών», σημείωσε ο ίδιος κυβερνητικός παράγοντας, ενώ παράλληλα, δημιουργώντας άλλοθι συγκάλυψης της υπέρ του κεφαλαίου κυβερνητικής πολιτικής, απέδωσε σημαντικές ευθύνες στους «θεσμούς», σημειώνοντας ότι «η τακτική των δόσεων με το σταγονόμετρο είναι συμπεριφορά Σάιλοκ» και ακόμη ότι η «αβεβαιότητα κοστίζει ακριβά στην πραγματική οικονομία», αλλά οι «θεσμοί κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν».

Ομολογείται ουσιαστικά ότι το ελληνικό κράτος, σε αυτήν τη φάση, έχει την ανάγκη της χρηματοδοτικής στήριξης από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, στο έδαφος των μνημονίων και των διαδοχικών αντιλαϊκών μέτρων...

Ανεβαίνει ο αντιλαϊκός πήχης...

Την ίδια ώρα, κυβερνητικές πηγές, αποτιμώντας τον πρώτο γύρο των συζητήσεων με το « κουαρτέτο στην Αθήνα, επισημαίνουν: «Συζητήθηκαν τα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί ότι κλείνουν το δημοσιονομικό κενό, συζητήθηκαν και τα μέτρα που συμφωνούν όλοι, αλλά υπάρχουν ακόμη διαφορές στις εκτιμήσεις για την απόδοσή τους. Αυτά τα μέτρα είναι μία δεύτερη κατηγορία».

Σε αυτό το πλαίσιο, η συζήτηση για την εν λόγω «δεύτερη κατηγορία» εμπεριέχει και τα εξής:

-- Δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται η συζήτηση για την αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης, τόσο στις βενζίνες όσο και στο πετρέλαιο.

-- Στο τραπέζι βρίσκεται και η πρόταση να διογκωθούν τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, με στόχο να αυξηθούν τα κρατικά έσοδα από τον εν λόγω βαθιά αντιλαϊκό φόρο πάνω και από τον προβλεπόμενο στόχο, ύψους 2,65 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση.

-- Εξετάζονται σενάρια επιβολής ειδικού τέλους στα εισαγόμενα μεταχειρισμένα οχήματα, καθώς επίσης καιευρύτερες ανατροπές στη φορολόγηση των αυτοκινήτων και των τελών κυκλοφορίας.

-- Μελετώνται αυξήσεις στα τέλη της κινητής τηλεφωνίας.

...«Προοδεύει» η αξιολόγηση

Σε αυτό το πλαίσιο, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, αποτιμώντας τα μέχρι τώρα παζάρια σε γραπτή δήλωσή του αναφέρει: «Οι συνομιλίες μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των θεσμών ήταν εποικοδομητικές από το ξεκίνημα της αποστολής. Σημαντική πρόοδος έχει επιτευχθεί στα εκκρεμή ζητήματα, όπως η φορολόγηση του εισοδήματος και η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού. Οι εργασίες είναι σε εξέλιξη και θα συνεχιστούν κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα. Οι επικεφαλής της αποστολής των θεσμών στην Αθήνα θα επιστρέψουν στις 2 Απρίλη για να συνεχίσουν τις διαβουλεύσεις, με στόχο να ολοκληρώσουν την αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό».

Να σημειωθεί το γεγονός ότι σχεδόν πανομοιότυπη ήταν και η ανακοίνωση που εκδόθηκε και από την πλευρά του ΔΝΤ.

«Αναγνωρίζουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και παρέχουμε βοήθεια για τον χειρισμό της προσφυγικής κρίσης, αλλά όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα, οι όροι του έχουν τεθεί», σημείωσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Β. Ντομπρόβσκις. Σε δηλώσεις του στο πρακτορείο «Bloomberg», ανέφερε ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πάρει τα μέτρα για τις συντάξεις, το φόρο εισοδήματος και τις ιδιωτικοποιήσεις, ανεξάρτητα από την εξέλιξη της προσφυγικής κρίσης. «Υπάρχει ανάγκη να κινηθούμε γρήγορα, αναφορικά με την πρώτη αξιολόγηση, αλλά φυσικά δεν μπορούμε να κινηθούμε ταχύτερα απ' ό,τι κινείται η ελληνική κυβέρνηση, παίρνοντας τις αναγκαίες αποφάσεις», δήλωσε. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες δείχνουν μία μικρή αύξηση και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αντιμετωπίζονται.

Από την πλευρά του, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, τόνισε χαρακτηριστικά: «Αν, για λόγους που ξέρουμε, δεν υπάρχει μεγάλο περιθώριο ελιγμών στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση, τότε οι θεσμοί θα πρέπει, μαζί με την ελληνική κυβέρνηση, να εργαστούν ώστε να βρουν κάτι άλλο στη θέση της». Σύμφωνα με τον ίδιο, «η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του χρέους είναι δυστυχώς μια συζήτηση για κάτι που δεν επείγει», τονίζοντας ότι υπάρχουν πιο πιεστικά ζητήματα, όπως η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και η εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Φορολογική κλίμακα - καρμανιόλα

Σε ό,τι αφορά τη νέα ένταση της αντιλαϊκής φοροληστείας, προλειαίνοντας το έδαφος, παράγοντες του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου χαρακτηρίζουν ως... «επιτυχία» το ενδεχόμενο μείωσης του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς - συνταξιούχους κατά «μερικές εκατοντάδες ευρώ», για παράδειγμα στα 9.000 ευρώ (από 9.550 ευρώ). Την ίδια ώρα, στο αντιλαϊκό τραπέζι βρίσκονται και προτάσεις για δραστική καρατόμηση του αφορολόγητου (λέγεται για 7.000 - 8.000 ευρώ).

Η φοροεπιδρομή στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά θα συμπληρωθεί, σε κάθε περίπτωση, και από τις νέες αντιλαϊκές αλλαγές στις κλίμακες των φορολογικών συντελεστών.

Επιπλέον, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου, θα «επανασχεδιαστούν» και τα λεγόμενατεκμαρτά κριτήρια φορολόγησης, στη βάση των οποίων φορτώνουν φόρους ακόμη και για ανύπαρκτα εισοδήματα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, στο τραπέζι βρίσκεται και το ενδεχόμενο μείωσης του σημερινού αφορολόγητου ορίου στη λεγόμενη εισφορά αλληλεγγύης (12.000 ευρώ).