«ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΡΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ»
«Κινητικότητα» του εργατικού δυναμικού και ενιαία εφαρμογή των αντεργατικών κατευθύνσεων της ΕΕ
Το θέμα έβαλε στο τραπέζι των διαβουλεύσεων η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την πρόταση που παρουσίασε τον περασμένο Μάρτη. Ακολούθησε τον Ιούνη το Σχέδιο Εκθεσης της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο αναμένεται να πάρει το επόμενο διάστημα την τελική του μορφή.
Νωρίτερα, την αυλαία της σχετικής συζήτησης είχε ανοίξει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. - Κ. Γιούνκερ, το Σεπτέμβρη του 2017, κάνοντας σαφείς τους σκοπούς της υπό συζήτηση και διαμόρφωση Αρχής. «Θα πρέπει να διασφαλίσουμε τη δίκαιη, απλή και αποτελεσματική επιβολή του συνόλου των κανόνων της ΕΕ για την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού από έναν νέο ευρωπαϊκό φορέα εποπτείας και επιβολής», είχε πει μεταξύ άλλων στην τότε ομιλία του για την «Κατάσταση της Ενωσης», προσθέτοντας: «Φαντάζει παράλογο να υπάρχει μια Τραπεζική Αρχή για την εποπτεία των τραπεζικών προτύπων, αλλά όχι μια κοινή Αρχή Εργασίας που να διασφαλίζει τη δικαιοσύνη στην ενιαία αγορά μας».
Ο στόχος της ενίσχυσης της «κινητικότητας» των εργαζομένων βρίσκεται στα θεμέλια πάνω στα οποία είναι χτισμένη η ΕΕ, αφού αποτελεί σημαντική παράμετρο για την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών ομίλων. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, ήδη από το 1992, προέβλεπε την «ελευθερία κίνησης προσώπων», δηλαδή την ελεύθερη κίνηση του εργατικού δυναμικού στην ενιαία ευρωενωσιακή αγορά, έτσι ώστε να καλύπτονται αποτελεσματικότερα οι εκάστοτε ανάγκες των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Από τότε μέχρι σήμερα, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έχουν γίνει μια σειρά από βήματα στην κατεύθυνση της προώθησης της «κινητικότητας»: Τα άτομα που ζουν και εργάζονται σε διαφορετικό κράτος - μέλος της ΕΕ από αυτό του οποίου είναι υπήκοοι, έφτασαν τα 17 εκατομμύρια το 2017. Ο αριθμός αυτός έχει σχεδόν διπλασιαστεί κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, καθώς το 2006 υπολογιζόταν σε 9 εκατομμύρια άτομα. Επιπλέον, καθημερινά 1,4 εκατομμύρια εργαζόμενοι στην ΕΕ διασχίζουν τα σύνορα της χώρας τους για να πάνε στη δουλειά τους, η οποία βρίσκεται σε κάποιο γειτονικό ευρωπαϊκό κράτος.
«Κυρίαρχος στόχος της πρωτοβουλίας είναι να συμβάλει στην εξασφάλιση δίκαιης κινητικότητας του εργατικού δυναμικού στην εσωτερική αγορά», σημειώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην πρότασή της. Αναλυτικότερα, στους στόχους της Αρχής, τη συγκρότηση της οποίας εισηγείται, περιλαμβάνει τα εξής: Πρώτον, τη βελτίωση της πρόσβασης εργαζομένων και εργοδοτών «σε πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους στους τομείς της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού». Δεύτερον, την ενίσχυση της «επιχειρησιακής συνεργασίας μεταξύ των αρχών στη διασυνοριακή επιβολή της σχετικής νομοθεσίας της ΕΕ». Τρίτον, τη «διαμεσολάβηση» και τη «διευκόλυνση της εύρεσης λύσεων σε περιπτώσεις διαφορών μεταξύ εθνικών αρχών και διατάραξης της διασυνοριακής αγοράς εργασίας, όπως οι αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων που επηρεάζουν περισσότερα του ενός κράτη - μέλη».
Στόχος της εν λόγω Αρχής, δηλαδή, είναι στην πραγματικότητα η διασφάλιση της ενιαίας εφαρμογής των αντεργατικών κατευθύνσεων της ΕΕ σε όλη την «ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά εργασίας».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η αρμόδια Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, με τις όποιες ενστάσεις να επικεντρώνονται στην ανάγκη η Αρχή «να έχει ένα σαφώς καθορισμένο στόχο και να είναι προσηλωμένη σε έναν περιορισμένο αριθμό καθηκόντων», προκειμένου να είναι πιο «αποτελεσματική»...
Βαφτίζουν «δικαίωμα» τη «δίκαιη κινητικότητα»
Η δημιουργία της εν λόγω Αρχής είναι ενταγμένη στις πρωτοβουλίες για την υλοποίηση του περιβόητου «Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων». Δίνει έτσι μια γεύση για το περιεχόμενο των «κοινωνικών δικαιωμάτων» που προωθεί η ΕΕ.
Στα ευρωενωσιακά κιτάπια, η περιπλάνηση από χώρα σε χώρα σε αναζήτηση μιας θέσης εργασίας, οι «ευκαιρίες κατάρτισης και διά βίου μάθησης για τους μετακινούμενους πολίτες» και η «ενίσχυση του ενωσιακού δικαίου σχετικά με την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού», από αξιώσεις των επιχειρηματικών ομίλων βαφτίζονται δικαιώματα των εργαζομένων.
Μπορεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ισχυρίζεται πως η διασυνοριακή κινητικότητα «παρέχει πλεονεκτήματα στους ιδιώτες, στις οικονομίες και τις κοινωνίες στο σύνολό τους», ωστόσο μέσα από την ίδια την πρότασή της αποτυπώνεται ποιος είναι ο πραγματικά ωφελημένος: «Στην πράξη, η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού είναι ένα πολύτιμο μέσο για τη διασφάλιση περισσότερο αποδοτικής διανομής των πόρων μεταξύ και εντός των τομέων, η οποία μειώνει την ανεργία και αντιμετωπίζει τις αναντιστοιχίες δεξιοτήτων», αναφέρει η Επιτροπή χαρακτηριστικά. Την ίδια στιγμή, στην πρότασή της ορίζεται σαφώς πως «η ίδρυση της Αρχής δεν θα πρέπει να δημιουργεί νέα δικαιώματα και νέες υποχρεώσεις για τους ιδιώτες και τους εργοδότες».
Με άλλα λόγια, η υπό σύσταση Αρχή θα συμβάλλει στον απρόσκοπτο εφοδιασμό των επιχειρηματικών ομίλων με φθηνούς και «ευέλικτους» εργαζόμενους που θα μετακινούνται με «ενιαία» πετσοκομμένα δικαιώματα από χώρα σε χώρα, ανάλογα με τις ανάγκες που έχουν κάθε φορά οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ενώ θα ρυθμίζει παράλληλα ζητήματα που αφορούν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου