Ζητά ενιαίο, μόνιμο και ακόμα πιο μάχιμο ευρωενωσιακό στρατό

Ως λιγότερο μαχητική από μια «ορδή από κότες» περιέγραψε ο Ζ. Κ. Γιούνκερ την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της λυκοσυμμαχίας...

Η ολοένα και μεγαλύτερη ένταση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και αποστολών της λυκοσυμμαχίας φαίνεται πως... ακόμα υπολείπεται των αναγκών των ευρωενωσιακών μονοπωλίων

Τη μετατροπή του Ευρωστρατού σε μόνιμο, διακριτό σώμα, ως στρατό της ΕΕ ο οποίος θα μπορεί να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για την πιο αποφασιστική προάσπιση των μονοπωλιακών συμφερόντων της ΕΕ, ζήτησε για άλλη μια φορά, χτες, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ.

Συγκεκριμένα, στη διάρκεια συζήτησης που οργανώθηκε από τον γερμανικό ραδιοσταθμό WDR στις Βρυξέλλες, τάχθηκε και πάλι υπέρ ενός κοινού στρατού των 28 κρατών - μελών, λέγοντας χαρακτηριστικά πως μια «ορδή από κότες» είναι σήμερα πιο μαχητική από την ΕΕ:«Το λέω απλά: Οι 28 στρατοί δεν βρίσκονται στο ύψος των περιστάσεων (...) Μια ορδή από κότες είναι ένας σχηματισμός μάχης σώμα με σώμα, αν συγκριθεί με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ»..!

«Η κατάσταση της προετοιμασίας των ευρωπαϊκών Ενόπλων Δυνάμεων είναι πολύ διαφορετική από χώρα σε χώρα», πρόσθεσε, ενώ εξέφρασε και τη λύπη του επειδή «δεν αισθάνεται κανείς προθυμία» εκ μέρους των εταίρων για τη δημιουργία αυτού του ενιαίου στρατού, δείγμα κι αυτό των σοβαρών ενδοαστικών αντιθέσεων και σε αυτό το ζήτημα.

Σημειωτέον, ο Ζ. Κ. Γιούνκερ είχε εξηγήσει ήδη από το Μάρτη, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα «Welt am Sonntag», γιατί θέλουν να συγκροτήσουν και να αξιοποιήσουν αυτή την ενιαία στρατιωτική δύναμη: «Ενας κοινός στρατός όλων των Ευρωπαίων θα έκανε τη Ρωσία να καταλάβει ότι είμαστε σοβαροί όταν πρόκειται να υπερασπίσουμε τις αξίες της ΕΕ». «Με το δικό της στρατό, η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιδρά πιο αξιόπιστα όταν απειλείται η ειρήνη σε ένα κράτος - μέλος ή σε ένα γειτονικό κράτος», συμπλήρωνε, στο φόντο των εξελίξεων στην Ουκρανία.

Σημειωτέον, μέχρι σήμερα, η δύναμη του Ευρωστρατού αποτελείται από «Battlegroups»(Σχηματισμοί Μάχης), όπου διατίθενται δυνάμεις από τις χώρες - μέλη της ΕΕ, όποτε τους ζητηθεί και ανάλογα με τη φύση της «αποστολής». Π.χ. οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις έχουν σε ετοιμότητα ένα Λόχο Πεζοναυτών και ένα αρματαγωγό για τον ευρωενωσιακόΣχηματισμό Μάχης EUABG (European Union Amphibious Battlegroup), όπως επίσης ένα αερομεταφερόμενο Τάγμα Πεζικού και άλλα τμήματα του Στρατού Ξηράς για το Σχηματισμό Μάχης HELBROC.

Τις «αγωνίες» Γιούνκερ μοιράζεται η «Λευκή Βίβλος» των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων

Να καταγραφεί, εξάλλου, ότι βασικό, προωθητικό ρόλο στα τέτοια ζητήματα που θέτει ο Γιούνκερ, θέλει να παίξει και η αστική τάξη της Ελλάδας, επιδιώκοντας τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση μέσω και της λεγόμενης «στρατιωτικής διπλωματίας». Ενδεικτικά είναι όσα γράφονταν στη «Λευκή Βίβλο» των Ενόπλων Δυνάμεων, που δημοσιοποιήθηκε το Γενάρη και αποτύπωνε τους τέτοιους σχεδιασμούς και προσανατολισμούς τους.

Ελεγε, π.χ., για τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ: «Την ίδια στιγμή, η ΕΕ προσπαθεί να ενισχύσει το "αποτύπωμά" της στα περιφερειακά και διεθνή δρώμενα ασφαλείας (...) Ταυτοχρόνως, δε, η ΕΕ ενδύεται με το θεσμικό πλαίσιο ανάληψης αποστολών εκτός του γεωγραφικού χώρου της Ενωσης, με σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας. Η θεσμοθέτηση επιχειρησιακών σχηματισμών, όπως οι Σχηματισμοί Μάχης ("EU Battlegroups"), έχει προσδώσει αξιοπιστία στον επιχειρησιακό βραχίονα της Ενωσης, χωρίς ωστόσο ο υπόψη θεσμός να έχει τύχει ανάλογης εκμετάλλευσης μέχρι σήμερα».

Μάλιστα, το όλο θέμα αναμένεται να απασχολήσει τη θητεία της νέας Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, πρόεδρος της οποίας εκλέχτηκε ο Ελληνας αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Μ. Κωσταράκος, ο οποίος αναλαμβάνει τα τέτοια καθήκοντά του το Νοέμβρη του 2015.

Διόλου τυχαία, αρμόδιες στρατιωτικές πηγές στο ελληνικό Πεντάγωνο αναφέρουν ότι μπαίνει πλέον προς απάντηση το ερώτημα:«Χρησιμοποιούμε τα battlegroups ή όχι;».Οι ίδιοι παράγοντες αναφέρουν ότι σήμερα στην ΕΕ άλλα κράτη - μέλη απαντούν καταφατικά κι άλλα όχι, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους. Εξ ου και η πρόταση Γιούνκερ φαίνεται να τυγχάνει θετικών αντιδράσεων στη Γερμανία, ενώ αρνητικά τοποθετούνται προσώρας Γαλλίακαι Βρετανία.