«Πλώρη» για Brexit σε ρευστό σκηνικό

Από την παρουσίαση της «Σύγχρονης Βιομηχανικής Στρατηγικής»

Με φόντο τις εντεινόμενες συγκρούσεις των βρετανικών μονοπωλίων (ιδιαίτερα αυτών του διεθνούς χρηματοπιστωτικού, τραπεζικού τομέα) και τις κόντρες ανάμεσα σε διαφορετικά τμήματα της αστικής τάξης ενόψει της διαγραφόμενης πορείας αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ενωση (Brexit), η κυβέρνηση της Βρετανίδας πρωθυπουργού, Τερέζα Μέι, δείχνει αποφασισμένη να συνεχίσει την πορεία της στη σκληρή διαπραγμάτευση σε όλα τα επίπεδα, σε εσωτερικά και εξωτερικά «μέτωπα».

Μπροστά στο ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό, η Μέι καταθέτει προτάσεις για τον αναπροσανατολισμό της βρετανικής οικονομίας σε περιβάλλον μεγαλύτερου εθνοκρατικού προστατευτισμού και εμφανίζει ως «λύση» την αναδιάταξη γεωπολιτικών, οικονομικών συμμαχιών, όχι μόνο με τις ισχυρές, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ηπειρωτικής Ευρώπης, αλλά και με τις ΗΠΑ, τις ασιατικές και ενδεχομένως ορισμένες αφρικανικές χώρες (κατά προτίμηση πρώην αποικίες όπως Ινδία, Νιγηρία κ.ά.). Εάν θα αντέξει η ίδια και η κυβέρνησή της μέχρι την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, που αναμένεται να ξεκινήσει και επίσημα γύρω στα τέλη Μάρτη, είναι ένα ζήτημα που δεν μπορεί να προβλεφτεί.

Το μόνο βέβαιο είναι πως οι ενδοαστικές κόντρες θα εκφραστούν πιο έντονα το επόμενο διάστημα και μέσα στο Συντηρητικό Κόμμα της Μέι και στους Εργατικούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Τζέρεμι Κόρμπιν, καθώς αμφότεροι αντιμετωπίζουν εσωκομματικές και κοινοβουλευτικές «ανταρσίες» μπροστά στα σχέδιά τους να προωθήσουν το Brexit.

Φαίνεται, δηλαδή, πως έως σήμερα, δεν έχει ξεκαθαρίσει προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα σε ό,τι αφορά τους όρους και τη διαδικασία του Brexit...

Το δίπολο παγκοσμιοποίησης - «προστατευτισμού»...

Υπό αυτές τις συνθήκες, η Μέι επιχειρεί να διαπραγματευτεί τα νέα δεδομένα που προκαλεί το γενικότερο «ανακάτεμα της τράπουλας» και να προωθήσει, όπως λέει, «το αποτέλεσμα της βούλησης του βρετανικού λαού» υπέρ του Brexit.

Παράλληλα, πασχίζει να ρυμουλκήσει ένα σημαντικό μέρος της εργατικής τάξης, τάζοντάς του «ίσες ευκαιρίες και μερίδιο από την ανάπτυξη και την ευημερία σε όλη τη χώρα». Προσπαθεί, δηλαδή, να παρασύρει ένα μέρος του λαού σε εκείνη τη «λογική» των καπιταλιστών, πως τάχα με ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικο-οικονομικής διαχείρισης μπορούν και τα λαϊκά στρώματα να φάνε περισσότερα «ψίχουλα» και να δουν τάχα «άσπρη μέρα» και τα πιο ασθενή τμήματα του λαού που ένιωσαν παραγκωνισμένα ή αδικημένα από τα «καλά της παγκοσμιοποίησης». Δεν είναι βεβαίως τυχαίο πως το νέο «δόγμα» του προστατευτισμού που σερβίρεται αυτή την περίοδο, δεν αφορά μόνο το λαό του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και το λαό των ΗΠΑ, που επί Τραμπ ακούει πως με περισσότερο «προστατευτισμό» και λιγότερη «παγκοσμιοποίηση» θα δει «ανάπτυξη» και ευημερία... και τους λαούς σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία που βρίσκονται φέτος σε προεκλογική τροχιά και εκεί αναπτύσσονται παρόμοιες πολιτικές δυνάμεις.

Σε κάθε περίπτωση, η Βρετανίδα πρωθυπουργός έβαλε μπρος τα σχέδια μέσα στη βδομάδα: Παρουσίασε (την περασμένη Τρίτη) τη φιλόδοξη «Σύγχρονη Βιομηχανική Στρατηγική» που αφορά τον ανασχεδιασμό της βρετανικής οικονομίας από οικονομία υπηρεσιών σε οικονομία βιομηχανίας και τεχνολογίας αιχμής. Δημοσιοποίησε (την περασμένη Πέμπτη) ένα λιτό νομοσχέδιο μόλις 130 λέξεων προκειμένου το βρετανικό κοινοβούλιο να προωθήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας για την έναρξη διαπραγμάτευσης εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ, όπως απαιτεί η απόφαση που έβγαλε το Ανώτατο Δικαστήριο στις 24/1. Πραγματοποίησε δύο ταξίδια σε εξωτερικό, καθώς συναντήθηκε (την Παρασκευή) με τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ενώ χτες (Σάββατο) μετέβη στην Τουρκία για συνάντηση με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρ. Τ. Ερντογάν (προσπάθεια που ερμηνεύτηκε δυσμενώς από τη βρετανική εφημερίδα «Ιndependent» σαν δηλωτική της «απελπισίας της Μέι για εμπορικές συμμαχίες»).

«Σύγχρονη Βιομηχανική Στρατηγική»

Σε αντίθεση με το λιτό νομοσχέδιο των 130 λέξεων για την ενεργοποίηση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας, το σχέδιο της Μέι για το νέο σχεδιασμό της οικονομίας την Τρίτη στη βορειοδυτική Αγγλία είχε έκταση 132 σελίδων. Στόχος του σχεδίου της «Σύγχρονης Βιομηχανικής Στρατηγικής», που συνοδεύεται από κρατικές επενδύσεις ύψους 4,7 δισεκατομμυρίων στερλινών, ήταν η τόνωση βιομηχανικής παραγωγής και κίνητρα για επενδύσεις σε τεχνολογία αιχμής, ρομποτική και τεχνητή νοημοσύνη, κινητή τηλεφωνία πέμπτης γενιάς, βιοτεχνολογία και επιστήμες Υγείας, πυρηνικής τεχνολογίας για παραγωγή «καθαρής Ενέργειας», χρήση καινοτόμων «καθαρών» τεχνολογιών, αναβάθμιση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης των νέων αποφοίτων Λυκείου σε «Ινστιτούτα Επιστημών, Τεχνολογίας, Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Μηχανικής», ώστε δήθεν οι νέοι εργαζόμενοι να εξασφαλίσουν «καλύτερες θέσεις εργασίας με καλές αμοιβές».

Χαρακτηριστικό σημείο της έκθεσης επισημαίνει: «Πολλές από τις πιο σημαντικές, διεθνώς, εταιρείες δεν υπήρχαν πριν 25 χρόνια. Πλέον σε αντίθεση με το παρελθόν, η βιομηχανική στρατηγική πρέπει να δημιουργεί τις σωστές συνθήκες για νεοφυείς επιχειρήσεις και εταιρείες, όχι για την προστασία της θέσης αυτών που ήδη υπάρχουν... Η Βρετανία πρέπει να γίνει το γόνιμο έδαφος για νέες επιχειρήσεις και βιομηχανίες που θα προκαλέσουν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα εκτοπίσουν εταιρείες και βιομηχανίες του σήμερα»!

Οι επιδοκιμασίες των μονοπωλίων

Η «Σύγχρονη Βιομηχανική Στρατηγική» προκάλεσε ικανοποίηση σε διεθνή μονοπώλια.

Η πολυεθνική γαλλική εταιρεία διαχείρισης νερού και λυμάτων SUEZ, που έχει αναλάβει το σύστημα αποκομιδής απορριμάτων και ανακύκλωσης στη Βρετανία, εκτίμησε ότι μπορεί να επωφεληθεί σημαντικά από πολιτικές που θα προάγουν «τεχνολογία αιχμής και προσπάθειες για ανακύκλωση και καθαρή Ενέργεια».

Η αμερικανική εταιρεία λογισμικού «Oracle», που δραστηριοποιείται μεταξύ άλλων και στον τομέα εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης, εξήρε το σχέδιο της πρωθυπουργού, χαρακτηρίζοντάς το «ζωτικό καταλύτη οικονομικής επιτυχίας».

Η ινδική αυτοκινητοβιομηχανία ΤΑΤΑ, που έχει αγοράσει το μεγαλύτερο μέρος της πάλαι ποτέ βρετανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, χαιρέτισε τις αναφορές του σχεδίου σε προώθηση παραγωγής αυτοκινήτων καθαρής τεχνολογίας και αυτόνομης οδήγησης.

Από τους ελάχιστους που άσκησαν κριτική ήταν ο μεγάλος όμιλος «διαχείρισης» εργατικού δυναμικού «Chartered Institute of Personnel and Development», που υπογράμμισε πως η στρατηγική της Μέι άφησε απ' έξω τους σημερινούς ενήλικες και μεσήλικες εργαζόμενους και ανέργους.

Βέβαια, από τα σχέδια αυτά μέχρι την εφαρμογή τους η απόσταση είναι μεγάλη, καθώς πολλά μέλλει να αναθεωρηθούν από την όξυνση της κόντρας μεταξύ των μονοπωλίων και να επηρεαστούν από τις συμμαχίες που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση, καθώς και από την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας.